Η ΡΙΖΑ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΝΟΙΑ




Ακόμα και οι έμπειροι δικαστικοί ψυχολόγοι και ψυχίατροι δεν έχουν ανοσία στις επιδράσεις της μορφής με την οποία εκφράζονται οι κίνδυνοι. Σε ένα πείραμα, επαγγελματίες γιατροί σε μια ψυχιατρική κλινική αξιολόγησαν αν ήταν ασφαλές να δώσουν εξιτήριο σε έναν ασθενή, τον κύριο Τζόουνς, ο οποίος είχε ιστορικό βιαιοπραγιών. Στις πληροφορίες που είχαν περιλαμβανόταν η εκτίμηση κινδύνου από κάποιον ειδήμονα. Τα ιδία στατιστικά στοιχεία περιγράφηκαν με δυο τρόπους:


1) Παρόμοιοι ασθενείς με τον κύριο Τζόουνς υπολογίζεται ότι έχουν πιθανότητα 10% να διαπράξουν μια βίαιη πράξη εναντίον κάποιου κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών αφότου λάβουν εξιτήριο.


2) Από τους 100 παρόμοιους με τον κύριο Τζόουνς ασθενείς, οι 10 υπολογίζεται ότι θα διαπράξουν μια βίαιη πράξη εναντίον κάποιου κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών αφότου λάβουν εξιτήριο.


Οι επαγγελματίες που διάβασαν την περιγραφή «1» που έχει σαν βάση την πιθανότητα, αρνήθηκαν το εξιτήριο στον ασθενή σε ποσοστό 21%. Αντιθέτως, οι επαγγελματίες που διάβασαν την περιγραφή «2» που έχει σαν βάση την συχνότητα, αρνήθηκαν το εξιτήριο στον ασθενή σε ποσοστό 41%. Σχεδόν δυο φορές παραπάνω! Βλέπουμε ότι μια πιο ζωηρή περιγραφή του ίδιου γεγονότος είναι ικανή να επηρεάσει ακόμα και επιστήμονες του ιατροδικαστικού χώρου. Σκεφτείτε τι μπορούν να πάθουν οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι που απλά είναι οπαδοί μιας ομάδας. Αυτοί που διαβάζουν ειρωνικά και απαξιωτικά σχόλια για όποιον έχει εκφράσει την άποψη για τη μετατροπή της ΠΑΕ σε «κοινωνικοποιημένη εταιρεία», δηλαδή σε μια μορφή εταιρείας λαϊκής βάσης, αλλά όταν παρόμοια σχέδια εκπορεύονται από τον αγαπημένο μας μεγιστάνα τότε παρουσιάζονται ως πρωτοποριακά μοντέλα που δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ μέχρι σήμερα στην Ελλάδα… μπορεί και στον κόσμο ολόκληρο!


Η δύναμη της περιγραφής δημιουργεί ευκαιρίες για χειραγώγηση, τις οποίες ξέρουν πώς να εκμεταλλευτούν όσοι έχουν κάποιο απώτερο σκοπό.


Ο καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, Paul Slovic και οι συνεργάτες του παραπέμπουν σε ένα άρθρο που αναφέρει ότι: «κάθε χρόνο διαπράττονται περίπου 1.000 ανθρωποκτονίες σε εθνικό επίπεδο από σοβαρά ψυχικώς διαταραγμένα άτομα που δεν παίρνουν τα φάρμακα τους». Ένας άλλος τρόπος έκφρασης του ίδιου γεγονότος είναι: «1.000 από τους 273.000.000 Αμερικανούς θα πεθάνουν φέτος με αυτό τον τρόπο». Ένας άλλος: «η ετήσια πιθανοφάνειανα να σκοτωθεί κανείς από ένα τέτοιο άτομο είναι περίπου 0,00036%». Ακόμη ένας: «1.000 Αμερικανοί θα πεθαίνουν κάθε χρόνο με αυτό τον τρόπο – λιγότεροι από το ένα τριακοστό όσων αυτοκτονούν και περίπου το ένα τέταρτο όσων πεθαίνουν από καρκίνο του λάρυγγα».


Βλέπουμε ότι μια μόνο προέκταση του προβληματικού συστήματος υγείας των ΗΠΑ, οι δυσκολίες στην πληρωμή των φαρμάκων που απασχολεί την αμερικανική κοινωνία, μπορεί να υποβαθμιστεί με την μέθοδο της περιγραφής, την ώρα που σε έρευνα του «Commonwealth Fund International Health Policy» το 58% των αμερικανών γιατρών δήλωσε ότι οι ασθενείς τους δυσκολεύονται να πληρώσουν τα απαραίτητα για την υγεία τους φάρμακα.


Προσέξτε τώρα: «Οποίος είναι εναντίον της επένδυσής των 25 εκατομμυρίων είναι ή τρελός ή ύποπτος. Υπονομεύει την αναβάθμιση του δήμου σε μία σύγχρονη πολιτεία με στοχευμένα έργα για την καλυτέρευση σε όλα τα επίπεδα του βιοτικού επιπέδου των δημοτών. Είναι εναντίων των καταστηματαρχών της περιοχής. Δεν θέλει την εμπορική ανάπτυξη του δήμου. Δεν θέλει να προκόψει κανένας. Δεν θέλει κανένα να επισκέπτεται τον δήμο».


Εδώ έχουμε να κάνουμε μια περίπτωση περιγραφής που δεν έχει καμία σχέση με την προηγούμενη των δικαστικών. Εκεί είχαμε να κάνουμε με την παρουσίαση μιας υπαρκτής πραγματικότητας με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με τις εντυπώσεις που θέλουμε να προκαλέσουμε. Εδώ έχουμε μια περιγραφή υποθέσεων, εκτιμήσεων, που στόχο έχει να δαιμονοποιήσει όποιον δεν συμφωνεί με την περιγραφόμενη «επένδυση». Αν ρωτήσεις κάποιον που εκφράζει την παραπάνω γνώμη να σου πει συγκεκριμένα ποια θα είναι αυτά τα «στοχευμένα έργα» δεν θα ξέρει να σου πει. Αν τον ρωτήσεις να σου πει μια ανάλογη περίπτωση που ολοκληρώθηκε ένα παρόμοιο έργο και παρατηρήθηκε καλυτέρευση σε όλα τα επίπεδα του βιοτικού επιπέδου των δημοτών, θα σε κοιτάζει με το βλέμμα της αγελάδας.


Όσοι λοιπόν θέλετε να βγάλετε ασφαλή συμπεράσματα για τα τεκταινόμενα στην αγαπημένη μας ΑΕΚ μην αρκείστε στις περιγραφές, μπείτε στην ουσία και στο κύριο. Ειδικά στο θέμα του γηπέδου βομβαρδιζόμαστε με ένα σορό αφορμές για ανούσιες κόντρες και αντιπαραθέσεις, ώστε να μην ασχολείται κανείς με το ιδιοκτησιακό καθεστώς ενός γηπέδου που θα γίνει σε ιδιόκτητο χώρο του σωματείου. Το γήπεδο της «Δικέφαλος Α.Ε.» θα είναι ιδιωτικό όπως και το ««AEL F.C. Arena» του κ. Πιλαδάκη. Η «Δικέφαλος Α.Ε.» θα το διαχειρίζεται χωρίς το σωματείο να έχει την παραμικρή επιρροή πάνω στις όποιες αποφάσεις της Α.Ε. που θα το εκμεταλλεύεται. Και ο κ. Πιλαδάκης τότε, όλο το πρότζεκτ κατασκευής ενός γηπέδου προσωπικής του επιχείρησης, το προσάρμοσε στο όνομα της ομάδας, του λαού της, της ιστορίας του συλλόγου του κάμπου, του Βαλαόρα, του Μητσιμπόνα κτλ… Εδώ σε εμάς που υπάρχει το οικόπεδο το παίρνουν με τη μορφή της παραχωρήσεως χωρίς μάλιστα να χρεωθούν ούτε ένα ευρώ και όχι μόνο αυτό, αλλά νομοθετούν έτσι ώστε η Ερασιτεχνική ΑΕΚ να μην έχει ούτε τα προβλεπόμενα έσοδα από ένα γήπεδο που θα κτιστεί στο χώρο της! Και όποιος λέει: «ρε παιδιά αφού του δίνεται ότι θέλει εξασφαλίστε κι εσείς τουλάχιστον κάποια έσοδα για την Ερασιτεχνική» θεωρείται εχθρός του καλού της ΑΕΚ. Αυτά είναι θέματα που πρέπει να απασχολούν το λαό της ΑΕΚ. Όμως είναι κάποιοι που δεν θέλουν με τίποτα τέτοιους προβληματισμούς γι’ αυτό έχουν πετάξει το τυράκι με τα δέντρα, την αναβάθμιση του δήμου, τα στρέμματα, τα καταστήματα, την εμπορική ανάπτυξη, το ύψος των προβολέων, τις θέσεις εργασίας, τα σκουπίδια και το παρκινγκ.


Κλείνοντας και αυτό το κείμενο αδελφέ μου οπαδέ της ΑΕΚ, σε καλώ να φύγεις γρήγορα από το κέντρο του ρεαλισμού της λογικής αυτών που έχουν θάψει τα όνειρα μας στα συμφέροντα τους, για να μη γίνεις συνένοχος της πριν και νυν εκμετάλλευσης του προϊόντος, και ψάξε μέσα στο άνθος της Ανατολής εκεί που γεννηθήκαμε, για να βρεις την ψυχή της ΑΕΚ, το άνθος που πιστεύει πως η ρίζα κάθε κακού είναι η άγνοια. Γι’ αυτό και για πολλά ακόμα, μην προσπερνάς την διάγνωση του Ουίλιαμ Μπάροουζ: «Είναι οι τελευταίες συσπάσεις ενός σύμπαντος που βασίζεται σε ποσοτικούς παράγοντες, όπως το χρήμα, η πρέζα και ο χρόνος. Φαίνεται πως δε θα αργήσουν. Πλησιάζει ο χρόνος όπου κανένα χρηματικό ποσό δε θα αρκεί για να αγοραστεί οτιδήποτε».


Είμαστε όλοι σ’ ένα όνειρο που αρκεί να βρούμε το ρυθμό μας για να το θέσουμε σε λειτουργία: Το όνειρο για μια ολική θέα της ΑΕΚ μας και όχι ένα μέρος της, όχι μόνο θεατές και πελάτες.


ΥΓ. Είναι ευκολότερο να πεθάνω για την ΑΕΚ, παρά να ζήσω ενωμένος και αγαπημένος με αυτούς που την εκμεταλλεύονται.


Παναγιώτης Αλιατάς


aliatas74@gmail.com


https://www.facebook.com/profile.php?id=100007008786566


https://twitter.com/aliatas74


http://aekblog-aliatas.blogspot.gr/

Σχόλια