ΜΙΑ ΑΕΚ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ






Δημοσιεύτηκε στο AEK-LIVE.GR σαν σήμερα 11 Ιουλίου 2015






Καιρό έχουμε να γυμνάσουμε τη νοημοσύνη μας, μέσα από τη διαδικασία προβλημάτων θεωρίας προοπτικής. Αν κρίνω από την αναγνωσιμότητα που είχαν ανάλογα άρθρα του παρελθόντος σας άρεσε αυτή η δοκιμασία. Ας το ξανακάνουμε λοιπόν αντιμετωπίζοντας το ακόλουθο ζευγάρι ταυτόχρονων αποφάσεων.






Απόφαση 1: Επιλέξτε μεταξύ των


Α. Βέβαιο κέρδος 240 ευρώ.


Β. Πιθανότητα 25% να κερδίσετε 1.000 ευρώ και 75% να μην κερδίσετε τίποτε.






Απόφαση 2: Επιλέξτε μεταξύ των


Γ. Βέβαιη ζημιά 750 ευρώ


Δ. Πιθανότητα 75% να χάσετε 1000 ευρώ και 25% να μην χάσετε τίποτε.






Είμαι σίγουρος ότι τώρα σκέφτεστε απολύτως θετικά για την εκδοχή Α και απολύτως αρνητικά για την εκδοχή Γ. Η συναισθηματική αξιολόγηση του «βέβαιου κέρδους» και της «βέβαιης ζημιάς» είναι μια αυτόματη αντίδραση του ανθρώπινου οργανισμού. Ανήκετε στην μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που βρέθηκαν αντιμέτωποι με το ζεύγος των αρχικών ερωτημάτων σε έρευνες πανεπιστήμιων σε όλο τον κόσμο και προτίμησαν το Α αντί του Β και του Δ αντί του Γ. Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι στις αστικές κοινωνίες είναι «εκπαιδευμένοι» να αποστρέφονται τον κίνδυνο στον τομέα των οφειλών και να αποζητούν τον κίνδυνο στον τομέα των απωλειών. Ακριβώς την ίδια επιλογή κάνατε – αποδεχτήκατε όταν σας τέθηκε η προοπτική της Γ’ Εθνικής για την ΑΕΚ σε συνδυασμό με την εγγύηση της επόμενης μέρας.






Σας ζητήθηκε να εξετάσετε και τις δύο δυνατότητες επιλογής πριν καταλήξετε στην απόφαση σας και σίγουρα το κάνατε. Τι ήταν αυτό που δεν κάνατε; Να υπολογίσετε τα πιθανά αποτελέσματα των τεσσάρων συνδυασμών: Α και Γ, Α και Δ, Β και Γ, Β και Δ, ώστε να επιλέξετε με ασφάλεια τον συνδυασμό της αρέσκειας σας. Η αρχικές σας προτιμήσεις των Α και Δ ήταν διαισθητικά ακαταμάχητες και δεν είχατε κανένα λόγο να ανησυχείτε, όπως ακαταμάχητη ήταν για τους περισσότερους από εσάς η επιλογή εξυγίανσης της ΠΑΕ ΑΕΚ. φυσικά εδώ στην περίπτωση αυτή, στην αποδοχή αυτής της εξέλιξης από την πλειοψηφία του κόσμου της ΑΕΚ, μεγάλο ρόλο έπαιξε και η Καθεστωτική Μιντιοκρατία, αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Και στις δυο περιπτώσεις πάντως, και στο παράλληλο πρόβλημα που εξετάζουμε σε αυτό εδώ το άρθρο, αλλά και στην περιπτώσει της ΑΕΚ, η απόφαση που καλούμαστε να πάρουμε σαν ξεχωριστές προσωπικότητες αποτελεί στην ουσία μια επίπονη άσκηση, που για να την ολοκληρώσεις χρειάζεσαι αρκετές ώρες σκέψης. Λίγη άνθρωποι σήμερα μπαίνουν σε τέτοιες διαδικασίες, ακόμα και για ζητήματα που αφορούν την ίδια τους τη ζωή.






Και τώρα αγαπημένοι μου αναγνώστες σας καλώ να σκεφτείτε το εξής πρόβλημα επιλογής:






ΑΔ. Πιθανότητα 5% να κερδίσετε 240 ευρώ και 75% να χάσετε 760 ευρώ.






ΒΓ. Πιθανότητα 25% να κερδίσετε 250 ευρώ και 75% να χάσετε 750 ευρώ.






Ουπς… τι έχουμε εδώ; Διαλέγετε τη δυνατότητα επιλογής ΒΓ και μάλιστα εύκολα, αφού το ποσοστό ενδεχόμενης χασούρας είναι το ίδιο και στις δυο περιπτώσεις, ενώ το ποσοστό κερδοφόρας εξέλιξης είναι 20% παραπάνω στην επιλογή ΒΓ. Φυσικά καταλάβατε ότι η επιλογή ΒΓ είναι ένας συνδυασμός που με σιγουριά θα απορρίπτατε στο πρώτο ζεύγος προβλημάτων. Γι’ αυτό λοιπόν καλοί μου φίλοι, αφήστε το υφάκι των «χιλίων καρδιναλίων» κάθε φορά που κάποιος σας εκθέτει μια διαφορετική λύση από αυτή που εσείς για τον α – β λόγο θεωρείτε δεδομένη. Ακούστε τι έχει να σας πει ο άλλος γιατί στο μέλλον μπορεί να συμπλεύσετε μαζί του. Και μην ξεχνάτε ότι τα πάντα είναι ΑΕΚ και τα πάντα επηρεάζουν την ΑΕΚ. Από την ψυχολογία και τη στατιστική μέχρι την πολιτική. Κυρίως η πολιτική.






Στο βιβλίο του «Τα μέσα για την ευημερία», έκδοση του 1933, ο Κέινς, Άγγλος οικονομολόγος, μαθηματικός, καθηγητής πανεπιστημίου, συγγραφέας και ανώτατος κρατικός υπάλληλος. Το απόλυτο παράδειγμα των πολιτικών διαχειριστών του καπιταλισμού παγκοσμίως, που παρουσιάζουν ένα φιλολαϊκό προσωπείο, σημειώνει την εν λόγω τάση:






«Οι κυνικοί… καταλήγουν ότι τίποτε άλλο εκτός του πολέμου δεν μπορεί να βάλει τέλος σε μια μεγάλη κρίση.»






Η οικονομική εφημερίδα της Νέας Υόρκης, «Αναλυτής», γράφει την άνοιξη του 1933:






«Το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ξεσπάσει ένας ευρωπαϊκός πόλεμος στο πολύ άμεσο μέλλον δύσκολα αρνείται κανείς να το αναγνωρίσει… Βγήκαμε από την επιχειρηματική κρίση το 1914 με το ξέσπασμα του μεγάλου πολέμου. Θα αποτελούσε περίεργη επαναλαμβανόμενη λειτουργία, αν ένας ακόμα πόλεμος σπεύσει εκ νέου να διασώσει τη βιομηχανία μας». (Νέα Υόρκη, Αναλυτής, 17 Μάρτη 1933)






Στις μέρες μας λοιπόν, στην καρδιά μιας νέας παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, που όλο και πιο έντονα ακούγεται ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος «ξεπεράσματος» από τον πόλεμο που θα φέρει την καταστροφή για να έρθει μετά η ανοικοδόμηση. Όταν ξέρουμε καλά ότι για τους λύκους και τα τσακάλια του χρηματιστικού κεφαλαίου, ο πόλεμος αντιπροσωπεύει «τη διάσωση της βιομηχανίας μας»… μου λέτε έμενα να μην μπερδεύω την πολίτικη με την ΑΕΚ, το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό.






Μήπως θυμάστε την επιχειρηματολογία που ακολούθησε την καταστροφή, τον εξευτελιστικό υποβιβασμό της ΑΕΚ στην Γ’ Εθνική για οικονομικούς λόγους; Παρουσιάστηκε ως η ηρωική επιλογή της ΑΕΚ για να απαλλαγεί από τα δυσβάστακτα βάρη του παρελθόντος, η τελευταία ελπίδα, η «διέξοδος» από τον ατελείωτο εφιάλτη των οικονομικών προβλημάτων και της μιζέριας. Η αισχρή σοφιστεία «πόλεμος σημαίνει δουλειά» δεν είναι λιγότερο αισχρή από την αποδοχή του εξευτελισμού της αγαπημένης σου ομάδας για να την βγάλουν καθαρή τα αφεντικά της εταιρείας που την εκμεταλλεύτηκαν ποικιλοτρόπως μέχρι να την πετάξουν από τον γκρεμό, για να τρέξουν μετά να την μαζέψουν από τα χαλάσματα και με δάκρια στα μάτια, αλλά και όραμα για το μέλλον, να αρχίσουν από το μηδέν την ανοικοδόμηση της. Μέσα από τα μικρά, τα «ανώδυνα», τα καθημερινά σου διοχετεύουν το δηλητήριο της αποδοχής μιας «δολοφονίας» είτε αυτή αφορά τη δουλειά σου, είτε τον συνάδελφο σου, είτε αυτή αφορά την αγαπημένη σου ομάδα, είτε την αντίπαλη ομάδα, είτε το μισθό σου, τα δικαιώματα σου, το σχολείο σου κτλ. ως το μοναδικό τρόπο για να συνεχίσεις απλά να επιβιώνεις.






Εδώ λοιπόν στην κοινωνία ΑΕΚ, στο καταφύγιο μας. Εδώ στον εσωτερικό μας χώρο, από εδώ ξεκινά η επικοινωνία μας με τον κοινωνικό χώρο, εδώ δημιουργείται η επεξεργασία μυαλού και αισθημάτων. Εδώ στην κοινωνία ΑΕΚ είναι το άνδρο μας, το καταφύγιό μας, το αρχέτυπο σπήλαιό μας, το κοχύλι μας, η φωλιά του αετού… η φωλιά μας. Εδώ στην κοινωνία ΑΕΚ συναρμολογούμε όλες τις φυσικές πληροφορίες και βγαίνουμε έξω έτοιμοι. Εδώ είναι το σπίτι μας. Όχι με την έννοια της ιδιοκτησίας, του αστικού σπιτιού, αλλά με την έννοια του αρχέτυπου χώρου, από αυτήν την έννοια που βγαίνει ο ναός, αλλά και όλοι οι χώροι οι μεγάλοι, οι ιστορικοί. Εδώ είναι η τράπεζα πληροφοριών και συγκινήσεων μας, η μνήμη και ένα τεράστιο δάσος συμβόλων. Όλα αυτά και πολλά ακόμα είναι η ΑΕΚ, μια ΑΕΚ τελείως διαφορετική από αυτή που έχετε στο μυαλό σας, μια ΑΕΚ ως πεδίο ένδοξων μαχών και ένδοξων επαναστάσεων που απορρέουν από αυτή την αίσθηση του αρχέτυπου καταφυγίου…






Σαββάτο, 11 Ιουλίου 2015






Υ.Γ. Στη φάση που βρισκόμαστε δεν έχουμε ανάγκη ούτε από δίκαιους, ούτε από απελπισμένους, ούτε από αγανακτισμένους. Χρειαζόμαστε επαναστάτες που θα δείξουν τον δρόμο της ρήξης με την εξουσία των ΠΑΕ, και θα οργανώσουν την ανατροπή της. Όχι γιατί έτσι μου την «έδωσε» εμένα αλλά γιατί εκεί βρίσκεται η αιτία όλων των δεινών, στην επιχειρηματική δράση και με αυτήν πρέπει να ξεμπερδεύουμε. ΜΟΝΟ ΑΕΚ!






Παναγιώτης Αλιατάς












Σχόλια