Το σύνδρομο της εθελοντικής αφασίας

Όσοι πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξουν υποσχέσεις εγκράτειας, σύνεσης και συνεργασίας ανάμεσα σε επιχειρηματίες... Όσοι μιλάνε για συμβόλαια ειρηνικής συμβίωσης, για σπαθιά που θα μείνουν στις θήκες και για «μη πόλεμο» ανάμεσα με μεγάλους και μικρομεσαίους καρχαρίες μάλλον πάσχουν από το σύνδρομο της εθελοντικής αφασίας!

Είναι ή δεν είναι η Σουπερ Λίγκα ένας συνεταιρισμός Ανωνύμων Εταιρειών; Είναι ή δεν είναι η κάθε ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία που παίζει στην Α Εθνική συνεταίρος; Όλοι μαζί παρεούλα δεν κανονίζουν τι θα γίνει με τα τηλεοπτικά δικαιώματα, τις χορηγίες κτλ.; Ε, δεν κόβουν σιγά – σιγά τα καραγκιοζλίκια με τους καβγάδες, τις κόντρες και τις αντιμαχίες;

Αν και αυτό που εγώ έχω καταλάβει είναι ότι τα ποδοσφαιρικά δρώμενα δεν είναι τα μόνα που σας καίνε, αγαπημένοι μου επιχειρηματίες (και) του ποδοσφαίρου. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς αν σκεφθεί κάποιος ότι ως προϊόν το ελληνικό ποδόσφαιρο υπάγεται στη λεγόμενη «μικρομεσαία» ευρωπαϊκή αγορά, σε σχέση με άλλα πρωταθλήματα, όπως το ισπανικό, το αγγλικό ή το γερμανικό, όπου τα κέρδη είναι σαφώς σε μεγαλύτερα μεγέθη.

Η νομίζετε ότι δεν αχούμε καταλάβει πως η εμπλοκή πολλών από εσάς με τα ποδοσφαιρικά αποτελεί ...το άρμα προκειμένου να ανοίξουν οι δουλειές σε τομείς άσχετους με αθλητικά θέματα μέσω και της δύναμης που προσφέρει η εκμετάλλευση της μάζας των οπαδών; Δεν υπάρχει κανένας που να μην καταλαβαίνει ότι οι περισσότεροι από εσάς αγαπήσατε τις ομάδες μας, γιατί η θέση στο τιμόνι ενός συλλόγου αυξάνει τις πιθανότητες για να στρωθεί ο δρόμος για τα ανώτερα συμφέροντα σας. Δυστυχώς υπάρχουν αρκετού που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Και να ξέρετε ότι είναι πολύ παλιομοδίτικη η τακτική της διαμάχης για τα πρωτεία, η καλλιέργεια φανατισμού, το αίσθημα της αδικίας που θα επιφέρει συσπείρωση, η συμμετοχή σε συμμαχίες και διάφορα άλλα που χρησιμοποιείτε ως μέσα για να επιτευχθεί ο απώτερος στόχος σας. Μόνο σε παιδάκια 16 χρόνων και κάτω μπορείτε να έχετε ανταπόκριση ή σε ενήλικες αναλόγου νοημοσύνης.

Σχόλια