Επειδή ήδη έχουν αρχίσει
να ακούγονται τα γνωστά και χιλιοειπωμένα σχετικά με τον ποδοσφαιριστή του
Αστέρα Τρίπολης, Λισγάρα και της Καλλονής, Μανούσο, που βρέθηκαν θετικοί σε
χρήση απαγορευμένων ουσιών σε έλεγχο που τους έγινε αμέσως μετά το παιχνίδι των
δύο ομάδων, αισθάνομαι την ανάγκη να καταθέσω την άποψη μου.
Με λίγα λόγια: Επαγγελματικός αθλητισμός = αναβολικά. Δεν
νομίζω ότι πρέπει να επιχειρηματολογήσω ιδιαίτερα για να αποδείξω την υποκρισία
όσων «πέφτουν από τα σύννεφα» κάθε φορά που αποκαλύπτεται μια περίπτωση ντοπαρισμένου
ποδοσφαιριστή. Η παγκόσμια βιομηχανία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου γνωρίζει
πολύ καλά τι συμβαίνει στα παρασκήνια του κερδοσκοπικού ποδοσφαίρου, όμως όσο και
όσοι καταφέρνουν να ξεφεύγουν από τους ελέγχους και να γεμίζουν με φράγκα τα
ταμεία της βιομηχανίας τους, αποτελούν πρότυπα. Όταν και αν, κάποιοι πιαστούν
ντοπαρισμένοι, τους ρίχνουν στο πυρ το εξώτερον, γιατί δήθεν αμαυρώνουν το
αθλητικό ιδεώδες. Βεβαίως, οι ποδοσφαιρικές εταιρίες και οι χορηγοί τους, δε
νοιάζονται για το αθλητικό ιδεώδες και ο βασικός λόγος για τον οποίο
συμμετέχουν στους μηχανισμούς ελέγχου είναι γιατί τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί
κάποια στιγμή ένας ποδοσφαιριστής να καταρρεύσει μέσα στο γήπεδο, μπροστά από
τη διαφημιστική τους ταμπέλα.
Το γεγονός ότι οι
συγκεκριμένοι αθλητές δεν θεωρούνται πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές, θα βοηθήσει
το «σύστημα» να θάψει το θέμα για να μη μείνει για πολύ καιρό στην αθλητική
επικαιρότητα, αφού κάτι τέτοιο δεν βολεύει κανέναν. Άπαντες οι παράγοντες του κερδοσκοπικού
ποδοσφαίρου προσπαθούν να πείσουν ότι θέλουν ένα καθαρό ποδόσφαιρο, χωρίς
απαγορευμένες ουσίες και αναβολικά, και με περισσή υποκρισία πάντα ζητούν
επιπλέον μέτρα και περισσότερους ελέγχους για να είναι περισσότερο
αποτελεσματική η καταπολέμηση του ντόπινγκ. Τόσα χρόνια τους έχουμε μάθει καλά.
Συνοψίζοντας, για
μια ακόμη φορά θα μου επιτρέψετε να σας τονίσω ότι: όπου τζογάρεται χρήμα
υπάρχει η τάση οι εμπλεκόμενοι να ξεφεύγουν από τους κανόνες για να
μεγιστοποιηθούν τα κέρδη. Αυτό το πολύ απλό συμβαίνει και στον επαγγελματικό αθλητισμό.
Προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, οι πολυεθνικές που «επενδύουν» στη
βιομηχανία του ποδοσφαίρου απαιτούν ποδοσφαιριστές ρομπότ που θα παίζουν, αν είναι
δυνατόν 365 μέρες το χρόνο. Οι ποδοσφαιριστές, για να καταφέρουν να φτάσουν και
να παραμείνουν σε υψηλό επίπεδο πρέπει να καταβάλουν σημαντικές προσπάθειες και
να ξοδέψουν δυνάμεις που δεν μπορεί να τις αντέξει ο ανθρώπινος οργανισμός. Για
να τα καταφέρουν, πολύ απλά χρησιμοποιούν διάφορα «βοηθήματα» και ουσίες και
για να έχουν καλύτερα αποτελέσματα και να ξεπεράσουν τους ανταγωνιστές τους
χρησιμοποιούν απαγορευμένα σκευάσματα, αφού τα φυσικά και νόμιμα σκευάσματα δεν
μπορούν να καλύψουν τις αναγκαίες απαιτήσεις σε ενέργεια και κυρίως δεν μπορούν
να κάνουν τη διαφορά έναντι των ανταγωνιστών. Όλα αυτά γίνονται με την ελπίδα
ότι θα καταφέρουν να ξεφύγουν από τους ελέγχους που θα τους γίνουν και
ρισκάροντας την υγεία τους από τυχόν παρενέργειες. Αν αναρωτιέστε γιατί δεν πιάνονται
ντοπαρισμένα τα μεγάλα αστέρια του παγκόσμιου επαγγελματικού ποδοσφαίρου, η απάντηση
είναι: γιατί αυτοί παίρνουν από τα «καλά» που είναι τελευταίας γενιάς και πανάκριβα.
Σχόλια