Η ουδετερότητα είναι απάτη



Αυτό το άρθρο είναι κατά κάποιο τρόπο συνέχεια του προηγούμενου, προσεγγίζοντας μια περίοδο που παρά τις δυσκολίες της, μου προκαλεί μια ηδονική ανυπομονησία, καθώς κανείς δεν θα μπορεί για πολύ ακόμα να το «παίζει» ουδέτερος. Κανείς και πουθενά! Να θυμάστε κάτι αγαπημένοι μου αναγνώστες: αν η αντικειμενικότητα ήταν ιδιότητα των ουδέτερων, τότε δε θα μιλούσαμε για αρετή, αλλά για απάτη, γιατί η ουδετερότητα είναι απάτη.
Αλλά ας μη ξεστρατίζουμε. Το ερώτημα από το προηγούμενο άρθρο ήταν: πόσα λεφτά χρειάζονται για να ξαναγίνει η ΑΕΚ… ΑΕΚ; Για να βγάλουν οι ακαδημίες της ομάδας ποδοσφαιριστές ικανούς να φορέσουν την φανέλα της μεγαλύτερης ομάδας τους κόσμου. Για να βγάλει η κοινωνία της ΑΕΚ προσωπικότητες που θα ξέρουν που βρίσκονται και ποια ιδέα υπηρετούν. Ξέρετε πόσα χρήματα χρειάζονται για να ενεργοποιήσεις μια τέτοια διαδικασία; Μηδέν (0)!!! Ναι, καλά διαβάσατε μηδέν! Δηλαδή: μηδέν ευρώ, μηδέν δραχμές, μηδέν ρούβλια και φράγκα. Φυσικά, θα πρέπει η οικογένεια του αθλητή να μην πληρώσει την παρουσία του πιτσιρικά στην ακαδημία της ομάδας, η ομάδα να μην πληρώσει για τη χρήση των εγκαταστάσεων της ακαδημίας της, τα αναλώσιμα και τον αθλητικό εξοπλισμό, κτλ. Αλλά γιατί θα πρέπει όλα αυτά να πληρωθούν, αν όλα αυτά είναι ιδιοκτησία της κοινωνίας της ΑΕΚ; Αν όλα αυτά είναι κατά κάποιο τρόπο κοινωνική ιδιοκτησία; Μήπως κάποιο σημαντικό στοιχείο για μια πρότυπη λειτουργία της ΑΕΚ, με βάση τις ακαδημίες της ομάδας, λείπει από το σύλλογο και θα μας το στερήσουν οι αγαπημένοι μας σύμμαχοι και φίλοι με εμπάργκο; Τίποτα από όλα αυτά δεν λείπει.
Θα μας λείψουν ίσως οι Σκόκοι και οι Γκούντγιονσεν, όπως έλειπαν και από τους παλιούς ΑΕΚτζήδες που μεγάλωσαν με Νεστορίδη και Παπαϊωάννου. Αν και τώρα που το σκέφτομαι δεν θα μας λείψουν εντελώς, δόξα να έχουν οι μετανάστες, όποιος παρακολουθεί τις ακαδημίες της ΑΕΚ θα ξέρει ότι μπορούν να βγάλουν και... Μπέλεκ, πολύ καλύτερους από τον Μπέλεκ. Κι άμα κάνοντας εμείς την αρχή καταφέρουμε να μεταλαμπαδεύσουμε αυτή τη διαδικασία σε ολόκληρη την κοινωνία της πατρίδας μας, εντός και εκτός αθλητικού κινήματος, τότε θα μπορούμε απλά ενημερώνοντας για τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιολάδου, τους λαούς του Μπαγκλαντές και του Πακιστάν που δουλεύουν ήλιο με ήλιο για ένα κομμάτι ψωμί φτιάχνοντας αθλητικό υλικό για τις πολυεθνικές του χώρου, να έχουμε τόνους από μπάλες, φανέλες και κάλτσες. Τουλάχιστον στην αρχή, γιατί στην πορεία όλα αυτά θα μπορούμε να τα παράγουμε μόνοι μας.
Πως; Μα, είμαστε γεμάτοι από τέτοια εργοστάσια, έχουμε τις πρώτες ύλες (βαμβάκι, μαλλί και δέρμα), έχουμε βιομηχανίες για τα ενδιάμεσα προϊόντα (κλωστοϋφαντουργία, σόλες) έχουμε εξειδικευμένους εργάτες που μπορούν να βάλουν μπροστά όλα τα κλειστά εργοστάσια και να πολλαπλασιάσουν την παραγωγή στα ανοιχτά. Πόσα λεφτά χρειάζονται για να πλημμυρίσουμε με πολύχρωμες αθλητικές φανέλες, μπάλες και της καλύτερης ποιότητας παπούτσια; Μηδέν (0) !!!
Γιατί όμως όταν ρώτησα τον μπαμπά του μικρού Στέλιου, που όταν παίζουν μπάλα τα πιτσιρίκια στην πλατεία μαζεύονται όλοι για να τον χαζέψουν, αν τον πάει σε κάποια ομάδα να μην πάει χαμένο το ταλέντο του; Μου απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Επειδή δεν έχουμε λεφτά για να νοικιάσουμε ένα κεραμίδι, να βάλουμε το κεφάλι μας από κάτω, όχι για να παίζει μπάλα ο μικρός». Γι’ αυτό, κι όχι επειδή δεν υπάρχουν διαθέσιμες ακαδημίες ποδοσφαίρου. Προσέξτε γιατί εδώ αποτυπώνετε όλος ο παραλογισμός του οικονομικού συστήματος που λέγεται καπιταλισμός: Παρ’ ότι οι ακαδημίες ποδοσφαίρου είναι περισσότερες από ποτέ, στο Μενίδι που είναι η πλατεία που ξεδιπλώνει το ταλέντο του ο μικρός Στέλιος και μέσα σε ένα τεραγονικό χιλιόμετρο έχουν ακαδημίες ποδοσφαίρου ο Καραταϊδης, ο Μπατίστα και ο Παχατουρίδης. Μαθαίνω ότι κάνα δυο ακαδημίες της περιοχής κλίσανε γιατί δεν είχαν τον απαιτούμενο αριθμό παιδιών για να είναι βιώσιμη η λειτουργία τους. Την ίδια στιγμή, ο μικρός Στέλιος που «βγάζει μάτια» περιμένει τον πατέρα του να γυρίσει από το μεροκάματο για να τον πάει να ξεδιπλώσει το ταλέντο του στα μάρμαρα της πλατείας!!!
Άρα, η ανάγκη για να παίξει μπάλα ένα παιδί σε ένα οργανωμένο περιβάλλον μπορεί να ικανοποιηθεί για όλους, μόλις πάψει με ένα απλό διάταγμα μιας λαϊκής εξουσίας η ιδιοκτησία πάνω στους χώρους άθλησης που χρησιμοποιούνται από κάποιους, σαν επιχείρηση προσωπικού πλουτισμού. Μάλιστα, είναι τόσοι πολλοί οι ελεύθεροι χώροι που βρίσκονται στα χέρια τραπεζών, μεγαλοεργολάβων, επενδυτών και μεγαλοεισοδηματιών, που δεν χρειάζεται καν να πειραχτεί η ιδιοκτησία αυτών που έχουν στήσει μια επιχείρηση με γηπεδάκια 5Χ5 για να βγάζουν ένα μεροκάματο. Πόσο κοστίζει σε χρήμα αυτό το μέτρο που επιτρέπει σε κάθε πιτσιρικά να έχει πρόσβαση στο δικαίωμα της άθλησης; Μηδέν (0) !!!
Επανέρχομαι στην ΑΕΚ. Νομίζεις αγαπημένε μου αναγνώστη ότι δεν μπορούμε να χτίσουμε μόνοι μας, στο χωράφι μας, το γήπεδο μας; Πριν βιαστεί κανείς να πει ότι ένα σύγχρονο γήπεδο ποδοσφαίρου στοιχίζει πολλά, να θυμηθεί ότι αυτό συμβαίνει όταν πληρώνεις το τσιμέντο, το σίδερο, τα τούβλα και τους εργάτες… αλλά γιατί να τα πληρώσεις όλα αυτά; Και πάμε πάλι στην πατρίδα, για να αποδειχτεί για ακόμα μια φορά ότι την ΑΕΚ δεν μπορούμε να τη βάλουμε σε μια γυάλα, να την αποστειρώσουμε από την κοινωνία. Ότι όποιο πρόβλημα της ΑΕΚ καλούμαστε να λύσουμε πρέπει να το κάνουμε στα πλαίσια της κοινωνίας. Άρα. Στην πατρίδα μας έχουμε τόσο τσιμέντο και σίδερο που τα κάνουμε εξαγωγή και από εργάτες οικοδόμους, να φάνε κι οι κότες, αν και οι κότες δεν τρώνε οικοδόμους, τρώνε καλαμπόκι το οποίο παράγουμε και όχι ψοφίμια όπως έχει κυριαρχήσει στα εκτροφεία.
Αν όμως έτσι γίνουν τα πράγματα, αν καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό σαν μια μικροκοινωνία των οπαδών της ΑΕΚ, τότε είναι σίγουρο ότι θα βρούμε πολλούς μιμητές, και τότε η ζωή θα γίνει αρκετά πιο απλή: Η ανεργία δεν θα έχει νόημα, αφού όσο πιο πολλοί δουλεύουν αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να ανεβαίνει η παραγωγή και να μειώνονται οι ώρες εργασίας ταυτόχρονα. Οι μίζες και η διαφθορά δεν θα έχουν νόημα γιατί δεν θα υπάρχει κέρδος να τα κινητοποιήσει. Η εργασία δεν θα είναι εκμετάλλευση, αλλά απελευθέρωση αφού όσο πιο πολύ δουλεύεις, δεν θα αυξάνεις το κέρδος κάποιου αλλά το συνολικό κοινωνικό προϊόν, μέρος του οποίου θα καρπώνεσαι αυτόματα. Ο εθελοντισμός θα αποκτήσει νόημα γιατί δεν θα είναι δωρεάν εργασία, κοροϊδία και «καλό για το βιογραφικό», αλλά προσφορά άμεσα στην κοινωνία. Οι φασίστες δεν θα δέρνουν τις γυναίκες στην τηλεόραση, αλλά θα κοσμούν τα μουσεία της παλαιοντολογίας. Η τηλεόραση δεν θα εκπέμπει τους φασίστες, αλλά θα ενημερώνει, θα ψυχαγωγεί και θα συμβάλλει στην επικοινωνία, αν και γενικά, με τον ελεύθερο χρόνο που έχει ο άνθρωπος, η τηλεόραση θα γίνει σαν το μπλέντερ: πολύ χρήσιμο αν θέλεις να φτιάξεις κοκτέιλ το καλοκαίρι ή να χτυπήσεις παιδικές τροφές, πιάσιμο χώρου κατά τα άλλα.Ο μισθός, είναι αλήθεια θα είναι πολύ χαμηλός. Θα προέρχεται από την πράξη: εισόδημα των εξαγωγών, μείον τις εισαγωγές δια τον πληθυσμό, με διάφορες προσυμφωνημένες σταθμίσεις για τις ανάγκες καθενός και την συμβολή του στην ικανοποίησή τους. Και ευτυχώς!
Ο μισθός θα είναι χαρτζιλίκι, αλλά πλέον θα έχει θεραπευτεί ο φετιχισμός του χρήματος και κανείς δεν θα πιστεύει ότι χρειάζεται χρήματα για να καλύψει τις ανάγκες του αφού έχει φάει, έχει πιεί, έχει ντυθεί, έχει κάνει τις διακοπές του και έχει τον πολιτισμό του, την υγεία του και την παιδεία του στα ύψη και το πιο σημαντικό… η ΑΕΚ θα είναι… ΑΕΚ, δηλαδή πρωταγωνίστρια.
Δηλώνω λοιπόν προς όλους αυτούς που με ρωτάνε τι προτείνω εγώ, που με ευκολία κράζω τους πάντες και τα πάντα, όπως λένε, ότι αυτή είναι δική μου πρόταση σωτηρίας της ΑΕΚ, την ΠΑΕ ΑΕΚ την έχω χεσμένη, μετά συγχωρήσεως. Η πρόχειρη καταγραφή λέει ότι η πρόταση μου κοστίζει μερικές σελίδες χαρτί για τα αντίστοιχα διατάγματα και μερικά εκατομμύρια ψυχές για να τα θυροκολλήσουν σε όλες τις γωνιές που φωλιάζει το σαράκι της ατομικής ιδιοκτησίας. Θα χρειαστεί μερικά εκατομμύρια από τίμια χέρια να χτίσουν την νέα κοινωνία γι’ αυτούς και τα παιδιά τους, από αυτά που έχουν χτίσει ότι καλό υπάρχει γύρω μας, γιατί μόνο μέσα στην νέα κοινωνία χωράει η αληθινή ΑΕΚ, σας είπα την ΠΑΕ ΑΕΚ την έχω χεσμένη. Θα χρειαστεί αλληλεγγύη σαν αυτή που έδειξαν οι πρόγονοι μας στα πρώτα χρόνια της οδύσσειας τους, στους προσφυγικούς καταβολισμούς που στήθηκαν σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Θα χρειαστεί πείσμα, ηρωισμός, κουράγιο, φιλότιμο, παλικαριά, μεγαλοσύνη και αυταπάρνηση, συστατικά που φυτρώνουν και σε κάθε γνήσια ΑΕΚτζήδικη ψυχή. Θα χρειαστούν πολλές θυσίες και τύχη, θυσίες σαν αυτές που έκανε μια ζωή ο λαός της ΑΕΚ όταν έρχονταν τα δύσκολα και τύχη όπως αυτή που πάντα είχε στο πλευρό του, όταν αποφάσιζε να συμπληρώσει κάποιες σελίδες στις εγκυκλοπαίδειες της ιστορίας της μεγαλύτερης ομάδας του κόσμου. Αλλά δεν θα χρειαστεί ούτε μια δεκάρα οποιουδήποτε χρήματος αφού κοινωνικοποιηθούν τα μέσα παραγωγής, όπως δεν χρειάστηκε ούτε μια δεκάρα για να κατρακυλήσει το κεφάλι του βασιλιά από τους ώμους του στην γαλλική επανάσταση, χρειάστηκε η γκιλοτίνα για την οποία είχε φροντίσει να υπάρχει ο ίδιος ο βασιλιάς. Χα!!!

Σχόλια