Άτιμη κοινωνία, που άλλους τους κατεβάζεις και άλλους τους ανεβάζεις στα τάρταρα


Η ατάκα αυτή της Μήτσης Κωνσταντάρα από μια παλιά ελληνική ταινία μου ήρθε αμέσως στο μυαλό μόλις πληροφορήθηκα τα χτυπήματα που επιφύλαξε η κακούργα η ζωή στο ζεύγος Νικολαϊδη-Βανδή, όπως τα διηγήθηκε η τελευταία. Ένα δάκρυ σαν διαμάντι του δειλινού (!) κύλησε πάνω στα μούσια μου.

Χάσατε τη δουλειά σας; Δεν έχετε να δώσετε πέντε ευρώ στο παιδί σας, που μετράει για σας όσο όλος ο κόσμος; Αγωνιάτε για το αν αύριο θα έχετε τα απολύτως απαραίτητα; Βλέπετε τους γείτονες να ψάχνουν στα σκουπίδια;

Μη μας απασχολείτε με τα μικροπροβλήματα σας.

Σκεφτείτε τι δράμα ζει η λαϊκή αοιδός (αηδία) που παλιότερα δήλωνε περιχαρής ότι αυτή και ο σύζυγος της δεν ξέρουν τι να κάνουν τα λεφτά τους, φτύνοντας με περιφρόνηση και λοιδορώντας στην ουσία τον κάθε άνεργο και μεροκαματιάρη.


Χαράλαμπος-Καισαριανή


Υ.Γ. Κάποιες φήμες ότι στην οικία του ζεύγους Μπάρμπι-Τζον τζον, τα πενηντάευρα ήταν πεταμένα σε δεσμίδες πάνω στον καναπέ μέρα νύχτα (κάτι σαν τις ταινίες με τα καρτέλ του Μεξικού) ελέγχονται ως ανακριβείς και κακοήθεις...

Σχόλια