Λατρεύω την θεωρία. Πιστεύω ότι χωρίς θεωρητική θωράκιση «δεν πας πουθενά» σε κανένα τομέα της ζωής σου. Όμως η ανθρώπινη πείρα μας έχει διδάξει ότι ένα γραμμάριο εμπειρίας είναι καλύτερο από ένα τόνο θεωρίας, γιατί απλώς κάθε θεωρία μόνο στην εμπειρία ζωογονείται κι αποκτά σημασία όταν επιδέχεται. Επειδή το σύνολο των πράξεων και των αποφάσεων, των διοικήσεων της ΠΑΕ ΑΕΚ καθώς και το που μας οδήγησαν σαν σύλλογο είναι το «κλειδί για να κατανοήσουμε τη φύση της πραγματικότητας» αποφάσισα να κάνω το «ταξίδι» που ακολουθεί στην ιστορία της διοικητικής τρέλας της ΠΑΕ ΑΕΚ.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας θυμηθούμε: Μέχρι και το 1979 η ΑΕΚ ήταν μια και αδιαίρετη. Ο πρόεδρος της ΑΕΚ ηγούνταν όλων των τμημάτων του συλλόγου. Από το 1979 το τμήμα ποδοσφαίρου ανεξαρτητοποιήθηκε διοικητικά με τη δημιουργία της ΠΑΕ. Όπως μας έλεγαν τα παπαγαλάκια της εποχής αυτό θα «εκτόξευε» την ΑΕΚ. Η εμπορευματοποίηση του ποδοσφαιρικού τμήματος με την μετατροπή του από αθλητικό τμήμα της ΑΕΚ σε Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία (ΠΑΕ) ήταν για τους φωστήρες – εκσυγχρονιστές – ρεαλιστές… της τότε εποχής μια θετική εξέλιξη που θα έδινε ώθηση και στα υπόλοιπα τμήματα του συλλόγου. Έτσι μας έλεγαν τότε.
Ουσιαστικά ο πρώτος ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΑΕΚ ήταν ο βιομήχανος αθλητικών ειδών Ανδρέας Ζαφειρόπουλος. Μιας και τον Λουκά Μπάρλο που ήταν πρόεδρος της ΑΕΚ μέχρι το 1981 τον… «βρήκε» η μετατροπή της ΑΕΚ από αθλητικό σύλλογο σε ΠΑΕ και ουσιαστικά σε αυτά τα πρώτα δυο χρόνια της ανιστόρητης και καταστροφικής όπως αποδεικνύεται μέχρι σήμερα μετατροπής του «θαύματος των προσφύγων» σε εταιρεία, τα συμπτώματα της εμπορευματοποίησης δεν είχαν προλάβει να γίνουν εμφανή. Αυτοί λοιπόν που έλεγαν για την μεγάλη ΑΕΚ της εποχής του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, ήταν που διαπίστωναν ότι η ΑΕΚ δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει την οικονομική και παρασκηνιακή δύναμη των αφεντικών του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού κκ. Γιώργου Βαρδινογιάννη και Σταύρου Νταϊφά αντιστοίχως. Χωρίς βέβαια να αμφισβητούν τη ρίζα του κακού την λαίλαπα της εμπορευματοποίησης που γεννά της ανισότητες. Όχι, η επιχειρηματική δράση έπρεπε να μείνει στο απυρόβλητο γιατί ήταν και είναι μια δραστηριότητα που εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί ακόμα τα αφεντικά τους. Ο «Ζήτα» έφταιγε για όλα που δεν διέθετε την οικονομική δυνατότητα οπότε έπρεπε να βρούμε έναν που να την έχει. Άρχισε λοιπόν η εποχή του «Ζήτα πούλα». Η πλάκα είναι ότι επί ιδιοκτησίας και εν μέρει χρηματοδότησης του Ανδρέα Ζαφιρόπουλου, αλλά προεδρίας των διαχειριστών κκ. Στράτου Γιδόπουλου και Κώστα Γενεράκη η ΑΕΚ κατέκτησε δύο πρωταθλήματα το 1989 και το 1992, τα οποία ούτε ο ίδιος χάρηκε αλλά και ούτε του αναγνωρίστηκαν ποτέ!
Κάπως έτσι, αφού πρώτα περάσαμε από το μεταβατικό στάδιο «Γιδόπουλε τον πούλο» φτάσαμε στο δίδυμο μεγαλομετόχων από τους Δημήτρη Μελισσανίδη και Γιάννη Καρρά. Και τότε αυτοί που μας έλεγαν αρχικά πως το συγκεκριμένο δίδυμο μπορεί να συγκριθεί με τον Λουκά Μπάρλο, ότι ο Μελισσανίδης έκανε την ΑΕΚ κατεστημένο (λες κι αυτό ήταν το ζητούμενο) μετά κατέληξαν ότι δεν μπορούν να συνυπάρξουν δυο κοκόρια σε ένα κοτέτσι. Αυτό σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα που είχαν με την εταιρεία τους, επέβαλαν πανηγυρικά δημοσιεύματα για την μεταπήδηση της ΠΑΕ στον Μιχάλη SoE Τροχανά.
Και τότε αυτοί οι άθλιοι παπαγάλοι που μας έλεγαν για τον παθολογικά ΑΕΚτζή, Μιχάλη Τροχανά και έκαναν αφιερώματα, για το πόσο πολύ αγαπούσε την ΑΕΚ ο κυρ Μιχάλης… οι ίδιοι αργότερα έκαναν λόγο για τις πιθανές σκοτεινές πτυχές της επιχειρηματικής δραστηριότητας του αμφιλεγόμενου ομίλου επιχειρήσεων SoE και σύνδεσαν κουτοπόνηρα το όνομά του Μιχάλη Τροχανά με την φυγή του Ντούσαν Μπάγιεβιτς για το άρμα του Σωκράτη Κόκκαλη. Έτσι αφού πρώτα ο Τροχανάς επανάφερε για λίγο τον Μελισσανίδη στην θέση του προέδρου, έδωσε το χρίσμα στον Δήμαρχο Καλλιθέας Γιώργο Κυριόπουλο και στον Αλέξη Κούγια, φτάσαμε στο φθινόπωρο του 1997.
Ήταν τότε που μας έλεγαν ότι έφτασε η ώρα να γίνει η ΑΕΚ μια ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική υπερδύναμη. Ήταν τότε που μας καλούσαν να υποδεχτούμε τα κεφάλαια που θα έδινε η αγγλική πολυεθνική. Ήταν τότε που μας έλεγαν ότι η ENIC, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα λύσει όλα τα οικονομικά προβλήματα της AEK. Για να έρθουν αργότερα οι ίδιοι να κηρύξουν τον αγώνα για την απελευθέρωση από την πολυεθνική ακρίδα που έπεσε πάνω στην ΑΕΚ. Και να τα ρεπορτάζ για τα προβλήματά που ήταν πλέον αμέτρητα και πολύ σοβαρά. Και δώστου αναφορές για τον διευθύνων σύμβουλο της ENIC Ντάνιελ Λίβι και τα υπόλοιπα στελέχη της αγγλικής πολυεθνικής. Πάλι έφταιγαν κάποια πρόσωπα, έφταιγε η κακιά πολυεθνική, ποτέ όμως τα ήθη και τα έθιμα του κερδοσκοπικού ποδοσφαίρου, είπαμε η εμπορευματοποίηση πρέπει πάντα να μένει στο απυρόβλητο. Η λύση λοιπόν που προβάλετε για ακόμα μια φορά ήταν αυτή του μεγάλου βεληνεκούς επιχειρηματία με πρόθεση να επενδύσει μακρόπνοα στην ΑΕΚ και μπλα… μπλα… μπλα… Να μην ξεχάσω να θυμίσω σε όσους έχουν ασθενή μνήμη ότι ο διαχρονικός σωτήρας της ΠΑΕ ΑΕΚ Δημήτρης Μελισσανίδης συμμετείχε το καλοκαίρι του 1998 και σε αυτό το διοικητικό σχήμα αλλά όχι για πολύ, αφού κάτι ο αποκλεισμός από τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, κάτι η κακή πορεία στο πρωτάθλημα, τον φέρνουν στην πόρτα της εξόδου το 1999.
Κάπου εκεί στο 1999 είχαμε την είσοδο και της Netmed στην ΠΑΕ ΑΕΚ, ήταν τότε που κάποια αδέλφια μας έβαζαν αποκωδικοποιητές για να ενισχύσουν την ΑΕΚ. ENIC και Netmed συνεταιρίστηκαν, όρισαν πρόεδρο τον Ολλανδό Σιρχάουζ και τότε τα αδέλφια μας οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ αποφάσισαν ότι για όλα φταίει ο πρώτος ξένος πρόεδρος στην ιστορία της ομάδας και ο Πέτρος Στάθης που αν εξαφανιζόταν από την ζωή της ΑΕΚ όλα θα έπαιρναν τον δρόμο τους. Και τον πήραν τον δρόμο τους, μόνο που κάπου εκεί στον δρόμο έκανε την εμφάνισή του και ο κακός λύκος Μάκης Ψωμιάδης.
Τότε αδέλφια μου ΑΕΚτζήδες ήταν η στιγμή που θα γνωρίζαμε την περίφημη Ippoventure ΑΕ, εταιρία ιπποπαραγωγής και εκμετάλλευσης δρομόνων ίππων (!). Ο Βασίλης και ο Φίλων Αντωνόπουλος, προσωπικοί φίλοι του Ψωμιάδη, έδωσαν στην ENIC τις απαραίτητες εγγυήσεις ώστε να αγοραστή το 72% των μετοχών, η Netmed λυτρώθηκε από την άσχημη κατάσταση που η ίδια είχε δημιουργήσει και σύμφωνα με τα αγαπημένα μας παπαγαλάκια όλοι εμείς οι ΑΕΚτζήδες έπρεπε να κυκλοφορούμε με το χαμόγελο στα χείλη. Ακόμα μια φορά στην σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ, βομβαρδιστήκαμε με υποσχέσεις. Τα παπαγαλάκια αναρτιόντουσαν τι πρόβλημα έχουμε με τον Μάκη; Γιατί οι άλλοι είναι καλύτεροι; Είμαστε αχάριστοι που δεν στηρίζουμε την προεδράρα που μας έφερε το κύπελλο κόντρα στον Ολυμπιακό, όταν δε, έφερε ξανά τον Ντούσαν Μπάγιεβιτς στο τιμόνι της ομάδας, τότε τον λάτρεψαν. Το ίδιο και αυτός που τον βοήθησαν να σπείρει την διχόνοια, να αποπροσανατολίσει για να μπορεί ανενόχλητος να κάνει την δουλεία του με τους «καφέδες» και τα τηλεοπτικά συμβόλαια κτλ.
Ακολούθησε η αλήστου μνήμης κόντρα του Ψωμιάδη με τον Ντέμη Νικολαΐδη. Η ΑΕΚ έφτασε στο χείλος του γκρεμού και ο Μάκης Ψωμιάδης αποχωρεί αφήνοντας μια ομάδα με χρέη σε... όποιον μιλούσε ελληνικά και στα πρόθυρα της πτώχευσης. Φυσικά αυτοί που πριν απορούσαν που ο Μάκαρος δεν είχε την αποδοχή που του άξιζε τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι οικογένεια Ψωμιάδη είναι η αιτία όλων των δινών του παγκόσμιου κερδοσκοπικού ποδοσφαίρου. Στην συνέχεια είχαμε ένα σύντομο πέρασμα του Γιάννη Γρανίτσα που όμως ήταν αρκετό, για να αφήσει την ΑΕΚ άστεγη μέχρι και σήμερα. Βέβαια αυτοί που σήμερα καταριούνται τον Ιωάννη τον γκρεμιστή, τότε πανηγύριζαν για την κατεδάφιση που θα οδηγούσε όπως μας διαβεβαίωναν στην κατασκευή του νέου μας γηπέδου.
Το τι έγινε το «σωτήριο» καλοκαίρι του 2004, είναι στους περισσότερους γνωστό. Η κυρίαρχη προπαγάνδα μας έλεγε για τον Νικολαΐδη που θυσιάστηκε αποφασίζοντας να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, μετά τον θρίαμβο της Εθνικής ομάδας στο Euro της Πορτογαλίας και να αναλάβει την προεδρία της ΑΕΚ, η οποία βρισκόταν σε άμεσο κίνδυνο να υποβιβαστεί λόγω χρεών, με την οικονομική υποστήριξη μίας ομάδας ισχυρών επιχειρηματιών, με τα ονόματα των Πόλυ Χατζηιωάννου, Γκίκα Γκούμα, Νίκου Νοτιά, Τάκη Κανελλόπουλου και Πέτρου Παππά να ξεχωρίζουν. Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά. Η επιχειρηματική ομάδα του Νικολαΐδη, ένας – ένας πήδηξαν από το καράβι. Αυτοί που το 2004 τους αποθέωναν το 2008 τους «έκραζαν» γιατί εγκατέλειψαν την ομάδα. Φώναζαν ότι ο Ντέμης είναι η αιτία όλου του κακού αφού δεν άφησε πίσω του μία διάδοχη κατάσταση που θα διαχειριζόταν σωστά την διοίκηση της ομάδας και τώρα το 2012 τον ξανά αποθεώνουν γιατί είναι ο μόνος όπως μας λένε που προσπαθεί να βγάλει την αγαπημένη του ομάδα από την δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει.
Έτσι πορεύεται η ΠΑΕ ΑΕΚ αδέλφια μου ΑΕΚτζήδες από 1979 μέχρι σήμερα. Αλλά τώρα πια, έπειτα από την τόσο παθιασμένη προσπάθεια του Ντέμη, του Μελισσανίδη, του Γρανίτσα, του Στάθη, του Παππά, του Αδαμίδη και των κολαούζων τους να μας διασώσουν από τη χρεοκοπία της εταιρείας τους, και τον αφανισμό της ομάδας μας έφτασε η ώρα. Τώρα πια δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το αποτέλεσμα της νέας προσπάθειας σωτηρίας από το Ντέμη. Το αποτέλεσμα δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Το πάζλ ολοκληρώθηκε: και καινούργια δάνεια και μηδενικό μπάτζετ, και ισοπέδωση της αγωνιστικής αξίας της ομάδας, και ξεπούλημα των ποδοσφαιριστών που έχουν κάποια αξία, και γιουρούσι στις τσέπες των οπαδών με την μέθοδο του ψυχολογικού εκβιασμού, και ξεχάστε το 10% γιατί είμαστε σε καθεστώς σωτηρίας της ΑΕΚ, και μετά από όλα αυτά τα... «σωτήρια» και «ιδεολογικά», πάρτε από πάνω και μια ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ της ΠΑΕ ΑΕΚ!
Τη χρεοκοπία που, τάχα, «για να την αποφύγουμε» ο λαός της ΑΕΚ υπόκειται σε κάθε λογής μαρτύριο και ξεπούλημα την έφεραν και τη μεθόδευσαν οι ίδιοι! Αυτοί που υποτίθεται ότι τώρα προσπαθούν να μας σώσουν από αυτή, και τώρα θα την βαφτίσουν «ιστορική στιγμή», θα πουν την απόκτηση καθαρού ΑΦΜ «ιστορική απόφαση», θα λανσάρουν την ξευτίλα σαν «ιστορική ευκαιρία»!!!
Χρεοκόπησαν, κατέστρεψαν την μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου και εξανδραποδίζουν τον κόσμο της ώστε το μερίδιο της ζημιάς των μεγαλομετόχων της ΠΑΕ από μια κατάσταση που η ίδιοι προκάλεσαν να είναι το ελάχιστο δυνατό. Αυτό ήταν εξ αρχής το «πλάνο» τους: Επέφεραν τη φτωχοποίηση των ποδοσφαιριστών της. Επιτάχυναν την ερημοποίηση της εξέδρας. Δημιούργησαν μια ΑΕΚ της καθημερινής δυστυχίας, της ανείπωτης ανέχειας και της γενικευμένης ανασφάλειας. Και αφού τα «κατάφεραν», τώρα τους παρακολουθούμε να δίνουν μια από τις πλέον άθλιες παραστάσεις θράσους που ζήσαμε ποτέ στην ιστορία της ΑΕΚ.
Είναι πραγματικά ασύλληπτο: Σε αντίθεση ακόμα και με τους προγόνους τους που εκείνοι είχαν έστω ένα ελάχιστο επίπεδο αυτοεκτίμησης και τη στιγμή της αποτυχίας τους ομολογούσαν ότι «δυστυχώς αποτύχαμε» ετούτοι εδώ έχουν φτάσει στο σημείο να... πανηγυρίζουν με την φωνή των παπαγάλων τους γιατί έρχεται να μας σώσει από τη χρεοκοπία ένας από αυτούς που μας οδήγησε σε αυτήν(!) και σε μια πρωτοφανή, ακόμα και για τα δικά τους δεδομένα, έκφραση της σαπίλας τους να στήνουν χορούς και εμβατήρια για να λανσάρουν το έγκλημά τους σαν «νίκη», για να παραστήσουν τη συμφορά σαν «επιτυχία»!
Αλλά ας θυμηθούμε: Πόσες και πόσες φορές δεν ακούσαμε τον Γιδόπουλο, τον Μελισσανίδη, τον Τροχανά, τον Στάθη, τον Αδαμίδη, τον Θανόπουλο, τον Νικολαΐδη κτλ. να πουλάνε «ΑΕΚοφροσύνη» και να διαλαλούν ότι η διοίκηση τους... «προφυλάσσει την εταιρεία από τη χρεοκοπία» η «την ετοιμάζει για μια επερχόμενη υγιή κατάσταση»; Σε πόσα και πόσα Διοικητικά Συμβούλια, σε πόσα και πόσα διαγγέλματα, σε πόσες και πόσες δημόσιες εμφανίσεις και συνεντεύξεις τύπου, σε πόσα και πόσα «ραβασάκια» που μετέφεραν οι φίλοι τους στα ΜΜΕ, μέχρι το πατριαρχείο έφτασαν για να μας πουν ότι «οι ιδέες δεν αποθνήσκουν» ξέχασαν να μας πουν όμως από πότε οι ιδέες εμπορεύονται. Σε πόσες και πόσες παραστάσεις του ο Αδαμίδης, είτε έλεγε ότι ο Σκόκο δεν πωλείτε ή όταν έλεγε ότι όλοι έχουν την τιμή τους, δεν έχει πει ότι κάθε κωλοτούμπα του γίνεται «για να μη καταστραφεί η ΠΑΕ ΑΕΚ»;
Πόσες και πόσες φορές οι μεγαλομέτοχοι, οι πρόεδροι, οι επίδοξοι πρόεδροι, τα στελέχη και τα πολιτικά τους δεκανίκια στυλ Βούρου, δεν εμφανίστηκαν με θράσος τριακοσίων πιθήκων ενώπιον του λαού της ΑΕΚ για να κατακεραυνώσουν κάθε φωνή καταδίκης της εμπορικής εκμετάλλευσης της ΑΕΚ: «Και τι θέλετε, να καταστραφεί η ΑΕΚ;»!
Ε, λοιπόν, ναι αδέλφια μου ΑΕΚτζήδες! Αυτοί είναι, που από στιγμή σε στιγμή θα έρθουν και με θράσος εξακοσίων πλέον πιθήκων (διπλάσιο δηλαδή θράσος από το προηγούμενο) και θα μας πουν: Ε, τελικά, κοιτάξτε, δεν είναι και τόσο κακό που χρεοκόπησε η ΠΑΕ ΑΕΚ, γιατί εμείς που ματώνουμε για την ΑΕΚ έχουμε βρει ένα πεντακάθαρο ΑΦΜ!
Μέσα σε αυτόν τον ανεμοστρόβιλο αναίδειας διεκδικούν μέχρι και... περγαμηνές, γιατί, όπως διαβεβαιώνουν τα εκατομμύρια, οπαδοί θύματά τους, τα «κατάφεραν» και εξασφάλισαν στην ΑΕΚ την επόμενη μέρα: Η ομάδα, ναι μεν θα είναι δυναμικής Πανιώνιου, αλλά η εταιρεία τους θα συνεχίσει να είναι «ζωντανή». Το θράσος τους, μάλιστα, γίνεται απροσμέτρητο, τόσο και τέτοιο θράσος κανένας πίθηκος δε θα μπορέσει ποτέ να επιδείξει φτάνοντας πλέον και υπό τα τύμπανα ακριβώς του «είμαστε ακόμα ζωντανοί στην σκηνή σαν Πανιώνιοι, κι αν δεν αντέξει το σκοινή δεν πειράζει γιατί έχουμε έτοιμο ένα καθαρό ΑΦΜ» (!!!)
Σχόλια