AEK LIVE: Βρήκαμε τον Τούρκο δημοσιογράφο που μας έκανε να κλάψουμε!

AEK LIVE: Βρήκαμε τον Τούρκο δημοσιογράφο που μας έκανε να κλάψουμε!

Ο Ντάγχαν Ιράκ, ο Τούρκος δημοσιογράφος που συγκίνησε τον κόσμο της ΑΕΚ με το άρθρο του για τα γενέθλια της Ένωσης μιλάει για το μαγικό δέσιμο με τον Δικέφαλο, τα συναίσθημα του, την κοινή κληρονομιά, την Πόλη, αλλά και πότε φώναξε "γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Διαβάστε την αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο aek-live.gr


Αλήθεια, πόσοι είναι οι Ενωσίτες που δεν έπιασαν τον εαυτό τους να δακρύζει κατά την ανάγνωση του κειμένου με τίτλο «Λαχτάρα κιτρινόμαυρη» από τον Ντάγχαν Ιράκ; Ο Τούρκος δημοσιογράφος άγγιξε τις πιο ευαίσθητες χορδές μας και αποτύπωσε με τον πιο μουσικό τρόπο τους λογούς, γιατί «ΑΕΚ σημαίνει προσφυγιά ξεριζωμένη». Μετέφερε μέσα λίγες γραμμές αυτό τι ιερό δέσιμο που έχει ο απλός Ενωσίτης με τις ρίζες του και τη γη των προγόνων του! Αυτή τη νοσταλγία που νιώθει ως ταξιδιώτης αποχωρώντας από τον προορισμό του, «ΑΕΚ ζούμε στην Πόλη να σε δούμε».

Το aek-live.gr ήρθε σε επαφή με τον Νταγχαν, μοιράστηκε απόψεις, ανησυχίες, συναισθήματα και επιθυμίες. Βλέπετε όπως υπογράμμισε και ο ίδιος ο δημοσιογράφος, «είμαστε οπαδοί της ΑΕΚ, έχουμε πολλά κοινά και ίδια συναισθήματα». Παράλληλα μας έδωσε πληροφορίες για τον εαυτό του καθότι δεν ήταν λίγοι οι Ενωσίτες που επικοινώνησαν μαζί μας προκειμένου να μάθουν γι' αυτόν!
Από την πρώτη στιγμή που μας σήκωσε το ακουστικό καταλάβαμε ότι είναι ένας άνθρωπος ευαίσθητος με ποιητική ροή του λόγου, έτοιμος να σου περιγράψει με τις πιο λεπτές εκφράσεις κάτι τόσο απλό όσο η αγάπη του Ενωσίτη για την ομάδα του. Ο Ντάγχαν μίλησε για το σκοπό του κειμένου που έγραψε στο eurosports, την κατάσταση στην Τουρκία, ενώ δεν παρέλειψε στην απολαυστική κουβέντα μας να αναφερθεί στον αείμνηστο Λευτέρ, αλλά και τη μέγιστη επιθυμία του, την οποία μετέφερε με ιδιόγραφο κείμενο του στους αναγνώστες του aek-live.gr: «Να έρχεται η ΑΕΚ πιο συχνά στην Πόλη».

Συνέντευξη στον Χρήστο Κωνσταντινίδη

Πως εξηγείς την ταύτιση των οπαδών της ΑΕΚ με το κείμενο που έγραψες για τα 88α γενέθλια της ομάδας;

«Είναι φυσιολογικό. Είναι οπαδοί της ΑΕΚ. Είμαι επίσης οπαδός της ΑΕΚ. Οπότε μοιραζόμαστε τα ίδια συναισθήματα. Επίσης έχουμε την ίδια πολιτισμική κληρονομιά. Η ΑΕΚ είναι ομάδα και της πόλης μας, όχι μόνο της Αθήνας, αλλά της Κωνσταντινούπολης Βέβαια για να πούμε την πάσα αλήθεια, διάβασα πολλά λάθη στην απόδοση του κειμένου στην ελληνική γλώσσα. Φταίει η μετάφραση, αφού το google translate δεν μπορεί να αποδώσει με ακρίβεια κάποια εκφράσεις και ερμηνείες».

Γεια παράδειγμα;

«Οι προτάσεις που λέει: ‘Η ΑΕΚ βγαίνει μέσα από από τον Θεοδωράκη. Μία σύνθεση του Μπαχ’. Και εγώ απόρησα γιατί το google translate τα μετέφρασε έτσι. Για την ακρίβεια, έγραψε για ένα τραγούδι στο άρθρο μου, το οποίο λέγεται "Galata'da Todoraki" (γι’ αυτό μπερδεύτηκε το μεταφραστήρι) που είναι μια οδός στην Κωνσταντινούπολη. Δεν το συνέθεσε ο Μπαχ, αλλά Τούρκος μουσικός που λέγεται Ντέντε Εφέντι. Κατά κάποιον τρόπο το Google Translate το άλλαξε σε Μπαχ. Αυτό το τραγούδι κυκλοφόρησε στην Πόλη σε διαφορετικές γλώσσες τη δεκαετία του ’30. Σε τούρκικα, αρμένικα, ελληνικά και λαντίνο (ισπανικά των Εβραίων). Θυμίζει κάτι από ΑΕΚ. Είναι μία μίξη από διαφορετικές κληρονομιές της Κωνσταντινούπολης» (ακούστε το κομμάτι στο βίντεο που ακολουθεί).



Η Θεία Καίτη που αναφέρεσαι στο κείμενό σου; Ήταν συγγενής;

«Είναι προϊόν φαντασίας. Όπως το 1955, πριν φύγουν οι Έλληνες από την Πόλη, όλοι είχαμε Θεία Καίτη. Αλήθεια. Όλοι εδώ είχαν μια θεία Καίτη. Είχαν θείους, ξαδέρφες Έλληνες. Θέλω να τους το θυμίσω. Ήταν φίλοι μας».

Στο σημείο που αναφέρεις τη μυρωδιά των μπαχαρικών στη διαδρομή Αθήνα-Κωνσταντινούπολη από την ταινία «Πολίτικη Κουζίνα». Την έχεις δει;

«Πραγματικά. Υπάρχει συνειρμός. Καταπληκτική ταινία. Στάθηκε αφορμή για πολλούς Έλληνες να γνωρίσουν την Πόλη».

Πότε έγινες ΑΕΚ;

«Η πρώτη επαφή μου με την ΑΕΚ ήταν το 2001. Αφετηρία ήταν το παιχνίδι κόντρα στην Ίντερ. Θυμάστε, ήταν ένα καταπληκτικό παιχνίδι. Είχα εμπνευστεί από το ποδόσφαιρο που έπαιξαν οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ. Το πάθος που έδειξαν για την ομάδα τους. Εκτός από αυτό το γεγονός την ίδια περίοδο άρχισα να ασχολούμαι στο Πανεπιστήμιο με το θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τότε έμαθα την ιστορία του συλλόγου».

Πότε κατάλαβες ότι έχεις δεθεί με την ομάδα;

«Το πραγματικό δέσιμο με την ΑΕΚ ήρθε όταν έμενα στη Γαλλία! Είχα να δω το σπίτι μου για 6 μήνες και μου έλειπε η πόλη μου (Κωνσταντινούπολη). Έκλαιγα και ήμουν συναισθηματικά φορτισμένος. Ήμουν 22 και άρχισα να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν δεν επέστρεφα πίσω στην Κωνσταντινούπολη. Και τι θα έκανα για τον βιοπορισμό μου. Όλες αυτές οι ανησυχίες αντικατοπτρίζουν τι σημαίνει η ΑΕΚ για τον κόσμο της! Έχω επίσης πολλούς Έλληνες φίλους στην Αθήνα και άλλες πόλης. Όταν επισκέπτομαι την Ελλάδα έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους που έχουν ρίζες από την Κωνσταντινούπολη και την Τουρκία. Ο καθένας μπορεί να παρατηρήσει την κοινή πολιτισμική κληρονομιά. Οι οπαδοί της ΑΕΚ είναι ο ίδιος κόσμος με διαφορετικές ιστορίες».

Μετά το κείμενο που έγραψες για τα γενέθλια της ΑΕΚ στο Eurosports, Σε βρήκαν στο Facebook Έλληνες οπαδοί της ΑΕΚ;

«Ναι με αρκετοί οπαδοί της ΑΕΚ προσπάθησαν να έρθουν σε επικοινωνία και με συνεχάρησαν. Δεν το περίμενα! Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι άνθρωποι από την Ελλάδα θα το βρούνε και θα το διαβάσουν. Προσπάθησα να τους απαντήσω στα ελληνικά. Μπορεί να μην μπορώ να τα μιλήσω καλά, μπορώ όμως να τα γράψω. Είμαι πολύ περήφανος που ο κόσμος με καταλαβαίνει. Υπήρχαν και μηνύματα από Τούρκους οπαδούς. Η ΑΕΚ είναι γνωστή σε αρκετό κόσμο αλλά άγνωστη σε άλλους ανθρώπους. Με το που τη γνωρίζουν όμως αμέσως τη συμπαθούν. Το ξέρετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που εξέφρασαν την επιθυμία τους να έρθει η Ένωση στην Τουρκία; Όταν πόσταρα το άρθρο στο facebook, μερικοί συζητούσαν αν μπορούσε η ΑΕΚ να παίξει στο τούρκικο πρωτάθλημα. Δεν ξέρουν πολλά για την ΑΕΚ! αλλά θα ήθελαν να μάθουν. Να γίνει για παράδειγμα ένα τουρνουά. Κάθε χρόνο να έρχεται η ΑΕΚ γιατί όχι και ο ΠΑΟΚ και να παίζουν με τούρκικες ομάδες».

Ποιες ομάδες είναι πιο δημοφιλείς στην Κωνσταντινούπολη;

«Νομίζω η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, λόγω των δεσμών τους με την πόλη. Αρκετοί φίλοι της Φενέρμπαχτσε έχουν επαφές με την Original. Υπάρχουν και οπαδοί που έχουν σχέσεις με τους φιλάθλους του Παναθηναϊκό. Το γενικό συναίσθημα των Τούρκων απέναντι στις ελληνικές ομάδες άλλαξε τα τελευταία πέντε χρόνια. Έλληνες και Τούρκοι γνωρίζονται καλύτερα μεταξύ τους».

Αλήθεια, πως στην ιστοσελίδα που εργάζεσαι, δέχτηκαν να δημοσιευτούν στο κείμενό σου αναφορές όπως ο βίαιος ξεριζωμός των Ελλήνων από την Πόλη; Πρόκειται για ένα πολύ ευαίσθητο θέμα όσον αφορά την πολιτική της Τουρκίας.

«Δεν είναι πολύ δημοφιλές θέμα, όντως. Τα πράγματα αλλάζουν. Πριν 10 χρόνια κανείς δεν ήξερε τι είχε γίνει τότε. Τώρα όμως ο κόσμος αναζητάει να μάθει. Δεν αρκείται σε αυτά που του σερβίρονται. Αρχίζει να καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει μόνο μια πλευρά της ιστορίας, υπάρχει και δεύτερη. Ένα μικρό παράδειγμα, στο σχολείο μάθαιναν και μαθαίνουν στα παιδιά ότι ο τούρκικος στρατός είναι ανίκητος. Δεν έχει χάσει κανένα πρόβλημα. Είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο;


Ένα άλλο παράδειγμα έχει να κάνει με τον αείμνηστο Λευτέρ! Ο Λευτέρ ξέρετε πέθανε την ίδια ημέρα με τον Ραούφ Ντενκτάς. Τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων. Έγραψαν λοιπόν ένα κοινό άρθρο στο προσωπικό blog μου, με θέμα τους δύο ανθρώπους που η ιστορία τους συνδέει ο ένας τον άλλον αφού λόγω όσων συνέβαιναν τη δεκαετία του ’60 με την πολιτική της Τουρκίας για το κυπριακό, επηρέασαν τους Έλληνες της Πόλης και κατ’ επέκταση τον αείμνηστο άσσο της Φενέρμπαχτσε και της ΑΕΚ . Το μήνυμα που ήθελα να στείλω είναι ότι ‘δεν μπορείς να γράψεις για τη ζωή του Λεφτέρ αν πρώτα δεν αποδεχτείς πολλές αλήθειες για την Τουρκία! Αν δεν πεις την αλήθεια για τους Εθνικίστες δεν μπορείς να μιλήσεις γι’ αυτό που ήταν ο Λευτέρ. Μοιραζόμασταν την ίδια χώρα με τον Λευτέρ. Ο Ντενκτάς δεν ήταν Τούρκος πολίτης ομως. Έτσι το έγραψα και περίμενα αρνητικά σχόλια στο post που ανάρτησα (μπορείτε να το δείτε πατώντας ΕΔΩ).

Και όμως το διάβασαν 20.000 άνθρωποι και τα περισσότερα σχόλια ήταν θετικά. Πραγματικά σοκαρίστηκα! Αυτό πάει να πει, ότι κάτι αλλάζει. Ναι οι Τούρκοι συνεχίζουν να φέρονται εθνικιστικά επειδή μαθαίνουν έτσι να λειτουργούν από το σχολείο. Υπάρχουν δύο δρόμοι. Τα αποδέχεσαι ως αλήθεια και προχωράς. Ο άλλος είναι να αναζητήσεις την αλήθεια και να την βρεις. Δεν μπορείς να τους πιστέψεις. Ο κόσμος δεν μπορεί να είναι πάντα σωστός σε ένα θέμα. Κάποτε είναι λάθος. Ιστορία δεν έχει να κάνει με το ξεχνάς τα λάθη σου. Στην Τουρκία έχουμε πρόβλημα με αυτό. Δεν είναι αισθητή αλλαγή, αλλά είναι αλλαγή».

Θα ήθελες να γράψεις ένα βιβλίο για τον Λευτέρ;

«Ναι θα ήθελα. Λόγω της κατάστασης που προανέφερα δεν υπάρχει βιβλίο για τον Λευτέρ. Πολλά πράγματα δεν γράφονται. Πέρασε… πολλά. Όταν γράφω για την Ελλάδα, την ΑΕΚ και τον Λεφτέρ υπάρχουν πολλοί Τουρκοι που αποδέχονται τα κείμενα μου. Με ενισχύουν. Ο κόσμος θέλει να μάθει για να αλλάξει αυτό που πιστεύει.

Προς το παρόν γράφω ένα βιβλίο για την πολιτική ιστορία του ποδοσφαίρου στην Τουρκία. Για τον εθνικισμό, ρατσισμό και τα πολιτικά συμφέροντα που υπάρχουν στην τούρκικη λίγκα (αναφέρεται ο Ντάγχαν στο βιογραφικό του για όλα αυτά)».

Ποια ομάδα υποστηρίζεις στην Τουρκία;

«Ήμουν οπαδός της Μπεσίκτας, αλλά εδώ και εφτά χρόνια έπαψα να υποστηρίζω τις τούρκικες ομάδες. Είναι χάλια. Δεν είναι καθαρό το ποδόσφαιρό μας».


"Υπάρχουν άνθρωποι στην Τουρκία που συζήτησαν
την πιθανότητα να παίξει η ΑΕΚ στην τούρκικη
λίγκα - η ΑΕΚ πρέπει να έρχεται συχνότερα στην
Πόλη".
Γιατί το ελληνικό είναι;

«Σε Ελλάδα και Τουρκία συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Και στη χώρα μας πηγαίνεις στο γήπεδο και βλέπεις ανθρώπους όπως ο Κόκκαλης και ο Ψωμιάδης. Πως μπορείς να εμπιστευθείς αυτούς τους ανθρώπους; Ξέρεις, είχα γράψει ένα κείμενο για την υπόθεση των στημένων στην Ελλάδα και τις κασέτες που είχαν βγει. Μπράβο που άρχισαν στην Ελλάδα και κάνουν κάτι. Βάλανε κάποιους ένοχους φυλακή. Οι πραγματικοί υπεύθυνοι που είναι; Που είναι ο Βαρδινογιάννης; Ο Κόκκαλης; 15 χρόνια και, παίρνανε πρωταθλήματα με τον τρόπο που ξέρανε. Αλλά βέβαια κανείς δεν περιμένει να βάλει μέσα τους… μεγάλους».

Το κακό στην Ελλάδα είναι ότι υπάρχει τέτοιο ξεπεσμός σε σημείο οι οπαδοί να επικροτούν τη διαφθορά των διοικήσεών τους. Για παράδειγμα, οι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν έχουν πρόβλημα με τον τρόπο που καρπώνονταν τίτλους η ομάδα τους, υποστηρίζοντας τις παρασκηνιακές κινήσεις των μεγάλων κεφαλιών.

«Οι υποστηρικτές πρέπει να είναι υποστηρικτές, δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποστηρίζεις τα αφεντικά. Στην Τουρκία γίνεται ακριβώς το ίδιο. Βλέπετε τι συμβαίνει με τη Φενέρ. Οι φίλαθλοι πρέπει να υποστηρίζουν την ομάδα. Αυτά που πρεσβεύει. Όχι τους προέδρους. Όσον αφορά την ΑΕΚ, αντιπροσωπεύει αυτά που έγραψα στο κείμενο του eurosports. Όχι τα… αφεντικά που την έφεραν σε αυτήν την κατάσταση».

Την κατάσταση στην ΑΕΚ πως τη βλέπεις;

«Είμαστε σε κακές μέρες. Κρίση. Δύσκολο να πετύχεις. Ο κόσμος έχει συναισθηματικό δέσιμο με την ομάδα αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Κάθε χρόνο ακούμε για ανθρώπους που θέλουν να αγοράσουν το κλαμπ. Δεν τους ξέρουμε. Γράφουνε ότι προέρχονται από το Κατάρ, άλλοι από Τουρκία. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;»

Έχεις βρεθεί ποτέ στη Φιλαδέλφεια;

«Βέβαια. Έχω και μια ωραία ανάμνηση από το γήπεδο. Είχα πάει με Έλληνες φίλους μου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ένας από αυτούς βέβαια ήταν οπαδός του Ολυμπιακού, αλλά τι να κάνουμε; Όλοι κάνουμε λάθη (γέλια). Ήμασταν μεθυσμένοι και έβαλα την παρέα μου να φωνάξει το σύνθημα ‘’γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια’’(το είπε τραγουδώντας το σύνθημα με ρυθμό».

Εκτός από τα λόγια που αποτύπωσε στο κείμενό σου στο eurosports, τι συναισθήματα σου βγάζει η ΑΕΚ; τι νιώθεις όταν σκέφτεσαι αυτή;

«Η ΑΕΚ είναι σαν σπίτι, αλλά πολύ μακριά. Όταν ήρθα στην Αθήνα το ένιωσα αυτό. Ήταν σαν δεύτερο σπίτι μου. Και μου λείπει. Είναι σαν να θέλεις να το κρατήσεις κοντά σου αλλά δεν μπορείς. Η ΑΕΚ είναι… κάτι παραπάνω. Η ΑΕΚ είναι διαφορετική. Για παράδειγμα όποτε έχει παίξει η ΑΕΚ στην Πόλη δεν έχει δημιουργηθεί ποτέ πρόβλημα με τους οπαδούς της. Όταν είχαν έρθει φίλαθλοι του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού έγινε το αντίθετο».

Ποια είναι η μέγιστη επιθυμία σου όσον αφορά τον έρωτά σου για την ομάδα του Δικέφαλου αετού;

«Η ΑΕΚ πρέπει να έρχεται στην Τουρκία περισσότερο. Δεν είναι μόνο ότι ο τούρκικος κόσμος ξεχνάει την ΑΕΚ, η ΑΕΚ ξεχνάει τις ρίζες της. Πριν τα γεγονότα του ’55 η Ένωση είχε περισσότερο επαφή με τις τουρκικές ομάδες. Αυτές οι σχέσεις πρέπει να αποκατασταθούν ξανά».

Σχόλια