Η ουτοπία αποτελεί ρεαλιστικό στόχο των ΑΕΚτζήδων




Η ζωή και η καθημερινή τριβή με την ΑΕΚ έχει γίνει μια κατάσταση τρομερή και επίφοβη. Η καθημερινή επαφή με την ΑΕΚ είναι ωραία, αλλά πανάκριβη, όχι σε χρήματα αλλά σε αποθέματα ψυχικών αντοχών. Η αυθεντική αίσθηση της ΑΕΚ σπαράζει. Το θεοσκότεινο ρέμα της εμπορευματοποίησης, καμιά εγγύηση δε χαρίζει στην αγαπημένη μας ΑΕΚ. Δεν είναι παράλογο το δέος που μας γεννά η ΑΕΚ. Δεν είναι παράλογος ο φόβος του άγνωστου επενδυτή, από το Κατάρ μέχρι τη Νέα Υόρκη, που υπόσχεται διάφορα, «ευφροσύνη» και κινδύνους. Όταν αναζητούμε το αληθινό πρόσωπο της ΑΕΚ, δεν είναι δυνατό να το βρούμε στα μονοπάτια της κερδοσκοπίας.

Το γεγονός ότι τουλάχιστον την τελευταία 15ετία η εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου και μέσω αυτής η οικονομική, και όχι μόνο, εκμετάλλευση των συναισθημάτων, που έχουν οι οπαδοί για τις ομάδες που υποστηρίζουν, έχει κορυφωθεί, είναι γνωστό... Έχουμε φτάσει όμως τώρα σε ένα σημείο, που αυτή η εμπορευματοποίηση πλέον είναι και χωρίς όρια ...στην κυριολεξία (!!!). Και αυτό γιατί απ' ότι φαίνεται, το κυνήγι του κέρδους για τους επιχειρηματίες και τις πολυεθνικές, που λυμαίνονται χρόνια τώρα το χώρο του ποδοσφαίρου σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, δεν σταματάει ποτέ... Ούτε καν στα όρια της ανθρώπινης φύσης.

Αυτό επιβεβαιώνεται ξεκάθαρα με την είδηση που είδε το φως της δημοσιότητας πριν λίγες ημέρες με θέμα την κατασκευή στο γήπεδο της Μπαρτσελόνα ειδικού χώρου για την φύλαξη λαρνάκων για την τέφρα από όσους φιλάθλους της ομάδας έχουν την τελευταία ευκαιρία να ταφούν εκεί. Φυσικά με το αζημίωτο και με διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να επιτευχθεί η επιθυμία.


Όσο και εάν η είδηση κάνει αίσθηση, εντούτοις το όλο εγχείρημα αποτελεί το κλασικότερο παράδειγμα το τι μπορεί να δημιουργήσει ο συνδυασμός της επιχειρηματικότητας και του συναισθήματος της μάζας των οπαδών. Ένας συνδυασμός βέβαια που όποτε και να έχει συμβεί και για οποιοδήποτε λόγο πάντα κερδισμένη βγαίνει η πρώτη (επιχειρηματικότητα). Άλλωστε αυτό το συναίσθημα των οπαδών είναι που αποτελεί το πρόσφορο έδαφος για την οποιαδήποτε εκμετάλλευση προκειμένου κάποιοι να κάνουν το παιχνίδι συμφερόντων με αποκλειστικό σκοπό βέβαια το δικό τους κέρδος.

Δεν θα μου κάνει εντύπωση να βρεθεί κανένας «εκσυγχρονιστής» της ΑΕΚ και να προτείνει να κάνουμε το χώρο που ήταν κάποτε το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια… νεκροταφείο μόνο για ΑΕΚτζήδες. Μην σας φαίνεται υπερβολικό. Είναι πολλοί οι οπαδοί του μοντέλου διοίκησης της Μπαρτσελόνα στα ενδότερα της ΑΕΚ. Τώρα θα μου πείτε ποιας ΑΕΚ; Της ομάδας η της εταιρείας; Έλα ντε!

Πόσο παράλογη είναι η παραποίηση που κάνουν κάποιοι στην ψυχοσύνθεση της ΑΕΚ, ο στρουθοκαμηλισμός που τους βάζει να περιφρονούν την αληθινή ΑΕΚ, υποκαθιστώντας τη με αληθοφανείς καταστάσεις μισθοφορικής εξάρτισης που λερώνουν την ιστορία της. Η ανεπάρκεια και η ανημποριά είναι ανθρώπινες και σεβαστές, σαν την αναπηρία, όταν όμως ΔΕΝ αγωνίζονται να επισημοποιήσουν την κατάσταση τους. Όταν ΔΕΝ χαλούν τον κόσμο, όταν ΔΕΝ επιβάλλονται, όταν ΔΕΝ ξεφωνίζουν να αναγνωριστούν ως γενναιότητα και ως υγεία. Όταν ΔΕΝ εχθρεύονται και ΔΕΝ πολεμούν την ακεραιότητα και το θάρρος.

Όπως κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι κατά κάποιο τρόπο διανοητικά ανάπηρος ο άνθρωπος αυτός που δεν διανοείται την ζωή του χωρίς αφεντικά, που δεν δέχεται ότι μπορεί να ζήση χωρίς να είναι θύμα και είδος προς εκμετάλλευση, το ίδιο πιστεύω ότι ισχύει και για όσους δεν μπορούν να δουν την ΑΕΚ απαλλαγμένη από της λογικές του κερδοσκοπικού αθλητισμού.

Ζούμε μέρες που αυτά που κάποτε μας φαινόταν σενάρια επιστημονικής φαντασίας, γίνονται πραγματικότητα. Η καταλανική εταιρεία Sports Giem που ειδικεύεται σε πρότζεκτ κατασκευής οπαδικών νεκροταφείων και έχει την εμπειρία αντίστοιχων εγχειρημάτων στα γήπεδα της Ατλέτικο Μαδρίτης και της Εσπανιόλ, είναι έτοιμη. Υπό την ονομασία Memorial Espai FC Barcelona, ο ειδικός χώρος που θα παραχωρηθεί στο Καμπ Νου θα έχει χωρητικότητα 20.000 λαρνάκων όπου θα τοποθετούνται οι τέφρες των νεκρών φιλάθλων της. Η ιδέα βασίστηκε στις στατιστικές έρευνες που έχουν γίνει στην χώρα τα αποτελέσματα των οποίων δείχνουν ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό οι Ισπανοί προτιμούν την καύση των νεκρών από την ταφή ωστόσο σε ένα επίσης μεγάλο ποσοστό οι συγγενείς δηλώνουν ότι δεν ξέρουν τι να κάνουν μετέπειτα την τέφρα. Η ιδέα που αποτελεί πατέντα της Sports Giem πέρα από την πραγματοποίηση της επιθυμίας του νεκρού, συνδυάζει φυσικά και το κέρδος για την ομάδα αυτή που ορίζει τιμή για τη «φιλοξενία» η οποία εξαρτάται κυρίως από το χρονικό διάστημα που επιθυμούν οι συγγενείς να παραμείνει η τέφρα στους ειδικούς αυτούς χώρους. Το σχέδιο θα πρέπει να εγκριθεί ωστόσο από τα μέλη των Μπλαουγκράνα, πολλά από τα οποία εκφράζουν αντιρρήσεις καθώς τάσσονται κατά της καύσης των νεκρών.

Θα βρουν άραγε το θάρρος τα μέλη της «Μπάρτσα» να ανατρέψουν τα σχέδια κερδοσκοπίας που τους θέλουν κερδοφόρους, ακόμα και μετά το θάνατο τους; Γιατί μήπως θα βρούμε εμείς οι οπαδοί της ΑΕΚ το θάρρος να γίνουμε «ασπίδα» του επόμενου «ουρανοκατέβατου» που θα θελήσει να κάνει την ομάδα μας όχημα προσωπικών φιλοδοξιών; Μακάρι!

Κανένας δειλός δεν έχει το κουράγιο να παραδεχτεί τη δειλία του. Από τη στιγμή που διαθέτεις ένα τέτοιο κουράγιο, παύεις αυτόματα να είσαι δειλός. Δεν υπάρχει δύναμη ανώτερη από εκείνη που παραδέχεται την αδυναμία της, και σοφία μεγαλύτερη απ’ αυτήν που παραδέχεται την αμάθεια της. Και δεν θα υπάρξει σημαντικότερη ομάδα στον πλανήτη γη, από εκείνη που ο λαός της θα αποκηρύξει τις λογικές όσων αποφασίζουν να επενδύσουν στους οπαδούς, ακόμα και μετά θάνατον... και θα αναλάβουν αυτοί την ευθύνη που τους αναλογεί για έναν διαφορετικό δρόμο γιγάντωσης του συλλόγου τους.

Και εσύ λαέ της ΑΕΚ βασανισμένε μην ξεχνάς τα επιχειρηματικά παιχνίδια που παίζονται και παίζονταν τόσα χρόνια με εφαλτήριο το ιστορικό όνομα της ΑΕΚ, της μεγαλύτερης ομάδας του κόσμου, που την οδήγησαν σήμερα να βρίσκεται σε μια τραγική κατάσταση. Είναι τα ίδια παιχνίδια που έχουν οδηγήσει στην τραγική κατάσταση που βρίσκεται το σύνολο του ελληνικού ποδοσφαίρου, του ελληνικού αθλητισμού και (τι σύμπτωση;) ολόκληρη η ελληνική κοινωνία!

Όμως οι θεατές και οι υποτακτικοί της συνομοταξίας του κερδοσκοπικού ποδοσφαίρου διαθέτουν έπαρση. Ο επικεφαλής του ελληνικού κερδοσκοπικού ποδοσφαίρου, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου Σοφοκλής Πιλάβιος, σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Βήματος», κατέθεσε στον ανακριτή ότι θεωρεί απίθανο ο Μάκης Ψωμιάδης να παρενέβαινε σε διαιτητές. Όλε!!!

Οι υποτελείς του συστήματος «κερδοσκοπικό ποδόσφαιρο» σκύβουν τη ράχη από εξουσιομανία, ταπεινώνονται από πονηριά. Είναι ελαστικοί σαν μαλάκια μπροστά στα οικονομικά και παραοικονομικά συμφέροντα, και άκαμπτοι σαν πέτρα σε όσους διεκδικούν τα αυτονόητα. Δεν πρόκειται ποτέ τέτοιοι τύποι να συγκινηθούν για το γεγονός, η 2η και η 3η εθνική κατηγορία της χώρας μας, ζουν με την ανησυχία περί της πιθανότητας να δουν τα πρωταθλήματά τους να ματαιώνονται.

Από ανθρώπους που η ζωή τους έχει αντικατασταθεί από την ιεραρχία και την σταδιοδρομία στους σκοτεινούς διαδρόμους του παρασκηνίου ενός ποδοσφαιρικού οικοδομήματος που καταρρέει, δεν μπορείς να αναζητήσεις λύσεις στα προβλήματα των ποδοσφαιριστών που παίζουν για μηνιαίο μισθό χαμηλότερο των 1000 ευρώ ενώ παραμένουν εδώ και μήνες απλήρωτοι.

Θα ήταν ιδανικό ο λαός της ΑΕΚ, με όχημα την «ερασιτεχνική» να δημιουργήσει μια ομάδα κρούσης και διεκδίκησης, που δεν θα τρέχει πίσω από βουλευτές και κυβερνήσεις, ούτε θα συμμετέχει σε στρογγυλά τραπέζια, με δημάρχους, διαχειριστές ποδοσφαιρικών επιχειρήσεων και εκπροσώπους κατασκευαστικών εταιρειών, αλλά που θα εκτίθεται με δικές της προτάσεις σε διαφορετική κατεύθυνση από την πεπατημένη της εμπορευματοποίησης των πάντων, αποδεικνύοντας στην πράξη πως ο τίτλος της Μάνας ΑΕΚ, που τόσο αυτάρεσκα διεκδικεί, δεν αποτελεί ένα ακόμα διαφημιστικό τρικ.

Θα σας φανεί παράξενο, αιρετικό, ίσως και υπερβολικό… κι όμως, αυτό που συμβαίνει σήμερα στο ποδοσφαιρικό τμήμα της ΑΕΚ, θα μπορούσε να αποδειχθεί, υπό προϋποθέσεις, λυτρωτικό και ευεργετικό για την Ερασιτεχνική ΑΕΚ. Διότι η ΑΕΚ, ειδικά στα «μικρότερα» αθλήματα, αναγκάζεται να ανακαλύψει ξανά τη χαρά της. Πλησιάζει ξανά στην αγνότητα της ερασιτεχνικής – ερωτικής επαφής με τον σύλλογο.

Κάπου εδώ θα πρέπει να διασαφηνίσουμε σαν οπαδοί της ΑΕΚ, τι επιδιώκουμε σχετικά και γιατί. Ποιοι υπάρχοντες θεσμοί πρέπει να καταργηθούν από τη δυναμική λαϊκή παρέμβαση και ποιοι καινούργιοι πρέπει να δημιουργηθούν για να καλύψουν το όραμα που έχουμε για την ΑΕΚ; Πως θα απομακρύνουμε αυτούς που προσεγγίζουν την οικογένεια της ΑΕΚ «για τα λεφτά» και πως θα μαγνητίσουμε αυτούς που παραμένουν οι αληθινοί εραστές της μεγαλύτερης ομάδας του κόσμου; Όχι μόνο αθλητές, αλλά και παράγοντες. Ποια τέλος πρέπει να είναι η σχέση που θα συνδέει την ΑΕΚ με το λαό της, πως θα περάσουμε από τα σενάρια «λαϊκής βάσης» στην μοναδική ρεαλιστική διέξοδο της λαϊκής εξουσίας και να πάμε ακόμα ένα βήμα παραπέρα. Πως  θα ελέγχεται αυτή η σχέση, για να μπουν οι ασφαλιστικές δικλίδες  ώστε να συνειδητοποιήσουν οι τυχοδιώκτες, τα λαμόγια και οι επαγγελματίες παράνομοι ότι το πανηγύρι ΑΕΚ έλαβε τέλος; Ας ψάξουν το επόμενο πανηγύρι για να στήσουν το μαγαζί τους. Σου φαίνονται ουτοπικά όλα αυτά, αδελφέ μου οπαδέ της ΑΕΚ; Άντε να σου πω ναι, υπό μια προϋπόθεση όμως, ότι η ουτοπία αποτελεί στρατηγικό όσο και ρεαλιστικό στόχο των οπαδών της ΑΕΚ. Κι αυτό ας μην ακουστεί ως παραδοξολογία. Η δική μου πρόταση έγκειται στη δυνατότητα της ανατροπής των πάγιων και των κατεστημένων αντιλήψεων της εμπορευματοποίησης και είναι μια πρόταση ικανή και αναγκαία για να επιστρέψει η ΑΕΚ στα χέρια αυτών που ζουν μαζί της από έρωτα και όχι από συμφέρον.

Σχόλια