Έχω παρατηρήσει πως γενικώς στο περιβάλλον της κοινωνίας ΑΕΚ και στον κύκλο των γνωστών μου που γνωρίζω ότι είναι οπαδοί της ΑΕΚ και κατά κάποιο τρόπω μπορώ να παρακολουθώ την στάση τους απέναντι στην ομάδα, έχει κάνει την εμφάνιση του ένας νέος τύπος Αεκτζή: αυτός που ειλικρινέστατα ξεθωριάζει την λάμψη της ΑΕΚ στα μάτια των μικρών παιδιών. Τραγικό. Κι όμως υπάρχουν οπαδοί της ΑΕΚ που λένε στα παιδία – ανίψια – βαφτιστήρια τους: «αλλάξτε ομάδα γιατί θα υποφέρετε» «θα πάτε φαντάροι και δεν θα έχετε δει ακόμα πρωτάθλημα» και διάφορα άλλα απαξιωτικά για την ίδια τους την ομάδα.
Θα αφήσω στην άκρη το χυδαίο να παρομοιάζεις το μεγαλείο της ΑΕΚ με την περιχυμένη η αποτυχημένη πορεία μιας ποδοσφαιρικής Α.Ε. και θα προσεγγίσω τους ανθρώπινους χαρακτήρες που λειτουργούν έτσι απέναντι σε παιδικές ψυχές, στο όνομα ειλικρινές καταγραφείς της πραγματικότητας.
Ανήκουν σε δυο κατά κανόνα γενικές κατηγορίες:
Στην πρώτη, εντάσσονται οι πιο κουτοί. Εκείνοι που γνωρίζουν πολύ πιο διακεκομμένα και αποσπασματικά τις καταστάσεις του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, που μόνο μέχρι το γράμμα του νόμου της αγοράς μπορεί να φτάσει ο νους τους, που τους είναι δύσκολο να συνθέσουν τη συνολικότερη εικόνα της ιστορίας της ΑΕΚ, μια σφαιρική πραγματικότητα, και να κρίνουν, που τους είναι δύσκολο να μην είναι πεισματάρηδες και βέβαιοι, που τους είναι δύσκολο να μπουν στη θέση του άλλου στον οποίο απευθύνονται και να υπολογίσουν το πώς αισθάνεται η τι κατανοεί. Τώρα θα μου πείτε: περιμένεις από αυτούς που τους είναι δύσκολο να μπουν στη θέση του μπασκετμπολίστα που δε διαθέτη στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να κατανοήσει τον ψυχικό κόσμο ενός παιδιού; Δεν έχω απάντηση…
Η άλλη κατηγορία είναι εκείνη των σκληρών, των ανθρώπων χωρίς αγάπη. Με το πρόσχημα πως «δεν μπορούν παρά να είναι εντελώς και πάντοτε ειλικρινείς με τα παιδιά τους» κρατούν το μαχαίρι της κακίας, της ωμότητας, έχουν και έναν έρωτα με τον πρώην προπονητή, ίσως γιατί στο πρόσωπο του βλέπουν τον «καριερίστα με κάθε τρόπο και μέσο» εαυτό τους, τους έκατσε και το ανάποδο αποτέλεσμα στη Νέα Σμύρνη και άρχισαν να μαχαιρώνουν παιδικές συνειδήσεις, να αμαυρώνουν την εικόνα της ΑΕΚ, εκσφενδονίζοντάς άκριτα και ανάλγητα «ειλικρίνειες». Και επιπλέον, ικανοποιούνται σαδιστικά που πληγώνουν, ενώ ζητούν συγχαρητήρια για την ντομπροσύνη τους. Πρόκειται για μιαν από τις πιο αντιπαθείς περιπτώσεις υποκρισίας. Διότι άλλο αλήθεια και άλλο ειλικρίνεια, άλλο αλήθεια και άλλο ακρίβεια, και συχνά ένα ψέμα από αγάπη και έρωτα για την ΑΕΚ, από καλοσύνη απέναντι στον τρυφερό κόσμο ενός παιδιού, είναι πολύ πιο αληθινό από την ειλικρίνεια όλων αυτών.
Είναι διαφορετικό πράγμα οι γνώμες και οι διαξιφισμοί που μπορεί να έχουμε σαν ενήλικοι οπαδοί της ΑΕΚ και διαφορετικό να δηλητηριάζουμε την αγάπη των μικρών παιδιών για την ομάδα τους. Οι φονικές ειλικρίνειες όταν εκσφενδονίζονται σε παιδικές ψυχές, είναι αυτάρεσκες και φαρισαϊκές, ανόητες και επικίνδυνες για την οικογένεια της ΑΕΚ. Η θερμή, τρελή καρδιά, το μεσογειακό ταπεραμέντο των οπαδών της ΑΕΚ, δεν θα υιοθετήσει την παρανοϊκά ψυχρή διάνοια των πολιτισμένων, χάμπουργκεροαναθρεμμένων σαραντάρηδων, τεχνοκρατικής εκπαίδευσης και «λογικής». Ο λαός της ΑΕΚ συνεχίζει ακόμα να καλλιεργεί τη συναισθηματική νοημοσύνη, να εμπιστεύεται τη διαίσθηση και τη συμπάθεια για να δημιουργεί αθλητές είδωλα. Και καλά κάνει.
Στοιχεία και από τις δυο κατηγορίες (των κουτών και των ψυχρών) υπάρχουν στους οπαδούς όλων των ομάδων. Φοβάμαι πως τέτοιοι τύποι είναι αντιπροσωπευτικοί μιας κοινωνικής αλλά και υπαρξιακής στάσης. Αλλά όχι μονάχα αυτά. Θυμάστε τον θειο Κοζώνη από την Αμερική που θα «έσωζε» την ΑΕΚ; Τους σεΐχηδες που ήρθαν προ πενταετίας και «έσωσαν» τον Άρη; Ε, τώρα ήρθε κι ένας Άραβας, νυμφευμένος με Ελληνίδα, για να «σώσει» και τον ΠΑΟΚ. Περαστικά μας…
Σχόλια