O Νίκος Λυμπερόπουλος αποτελεί με διαφορά την πιο πετυχημένη μεταγραφή της ΑΕΚ μέσα σ’ αυτή τη λαίλαπα των 100 και πλέον ποδοσφαιριστών που φόρεσαν την κιτρινόμαυρη φανέλα την τελευταία 10ετία.
Η τεράστια προσφορά του μέσα στο τερέν, το ήθος του, η διάθεσή του να «σηκώσει» την ομάδα «στις πλάτες του» στις πιο δύσκολες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της, φθάνουν και περισσεύουν, θαρρώ, για να δώσουν στον Νικόλα μια ξεχωριστή θέση στο πάνθεον των σημαντικότερων ποδοσφαιριστών που φόρεσαν τη φανέλα της ΑΕΚ από καταβολής επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Γιατί ο «Λύμπε» είναι ξεχωριστός. Είναι «μπροστάρης» στις δύσκολες αποστολές (όπως αυτή του 2004 στην ΑΕΚ, αλλά και τη φετινή)... Είναι πραγματικός δάσκαλος της μπάλας και παιδαγωγός για τους νεαρούς συμπαίκτες του...
Μετατρέπεται σ’ έναν «απλό στρατιώτη» μέσα στον αγώνα, μουσκεύει τη φανέλα του και κάνει ότι του ζητήσει ο προπονητής του, χωρίς «δεύτερη κουβέντα». Ξέρει «καντάρια» μπάλας, σκοράρει, δημιουργεί, μαρκάρει... Είναι ταπεινός, δεν έχει προκαλέσει ποτέ με τις δηλώσεις του, είναι άψογος στις επαγγελματικές υποχρεώσεις του.
Στην ποδοσφαιρική Ελλάδα της «αρπαχτής» και της κοροϊδίας, στη χώρα που ξεφορτώνουν... καραβιές αλλοδαπών παικτών αμφιβόλου ποιότητας και χαρακτήρα, αποτελεί πραγματικά τιμή που παίζει ποδόσφαιρο ο Νίκος Λυμπερόπουλος. Τιμή μας! Και πραγματικά σε πιάνει θλίψη, μέσα σ’ αυτό το ζοφερό τοπίο, όταν σκέφτεται ότι του χρόνου τέτοιον καιρό αυτό «το διαμάντι» θα «κρεμάσει» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια...
Το κείμενο είναι του Γιώργου Γαλάτση
Το κείμενο είναι του Γιώργου Γαλάτση
Σχόλια