Όταν το φως είναι μακρινό, το σκοτεινό δεν σ’ αφήνει να ορίσεις το χάραμα


Μέρες που είναι και με όλα αυτά που έχει τραβήξει η οικογένεια της ΑΕΚ σκεπτόμουν εκείνες της μέρες του 2004, που «ψήθηκα» να χαμηλώσω λίγο την Εξουσία μου και να πιστέψω την ώρα που ξεροκατάπινα την τελευταία λέξη του «άνθρωπου μας», ότι μπορεί να υπάρξει λύση για την ΑΕΚ, στα στενά όρια του επαγγελματικού αθλητισμού.Όταν όμως το φως είναι μακρινό, το σκοτεινό δεν σ’ αφήνει να ορίσεις το χάραμα. Μέσα στους ψεύτικους, κοσμητικούς προσδιορισμούς, μας ζήτησε να περάσουν το κατώφλι μας, μαζί με αυτόν και καμία δεκαριά φίλοι του φιλάνθρωποι επιχειρηματίες και να ’μαστε μαζί τώρα, εμείς κι αυτοί κι αυτός να διοργανώνει συναυλίες κι απέναντι η ΑΕΚ να μοιάζει με Καρυάτιδα με το μαυρισμένο χρώμα από τις κατραπακιές τις πανάρχαιες.

Από τις πρώτες μέρες αυτή η ιστορία του 2004 μου έτρωγε την συνείδηση. Μου θύμιζε την παλιά μου γκόμενα που έφυγε με εκείνον τον νταβατζή με τα πολλά λεφτά και την όμορφη κούρσα. Δεν λέω, ο Ντέμης έχει το «χάρισμα» του λαοπλάνου και το κούτελο του λάμπει από τον ιδρώτα της ανυπομονησίας. Κατάφερε να πείσει πολλούς ότι για την ΑΕΚ νοιάζεται μόνο κι ότι θα κάνει ότι μπορεί, φτάνει να του λέμε ναι σε όλα. Δεν ξέρω πως τα καταφέραμε να τον πιστέψουμε. Όταν μετά από το διάσημο παιχνίδι με τον Ατρόμητο, η υποψία μου έγινε βεβαιότητα, έβριζα σαν πεζοδρόμιο. Μετά σκέφτηκα πως έτσι είναι η ζωή κι ας πρόσεχα. Πάμε παρακάτω τώρα, μου είπαν τα αδέλφια μου. Και όλο πήγαινα πιο κάτω και έβλεπα τα περασμένα και μονολογούσα. Μια φωτιά γύρευα να μου κάνει το μυαλό σμπαράλια, να με φέρει πέρα δώθε. Αλλά τώρα πια, ξέρω να θυμάμαι.Οι ίδιες μουτσούνες, τα ίδια γλυκόλογα και αλατισμένα μεζεδάκια είναι τα λεγόμενα τους και οι οπαδοί να τους δέχονται στα γραφεία τους και να συνδιαλέγονται μαζί τους. Κατάντια. Μούρη καθρέφτη κάθομαι και περιμένω τον επόμενο υποψήφιο σωτήρα, να καρφωθεί στα πλαϊνά μου, να κοιτώ απέναντι τη μαυρισμένη Καρυάτιδα και να με συμπονά, ακίνητη και καρφωμένη κάτω απ’ τον ίδιο ήλιο, την ίδια βροχή και την ίδια κρυμμένη ματιά!

Έχει απλώσει πολύ ο τραχανάς, αδελφέ μου ανώνυμε Αεκτζή. Λάθος να βλέπεις την καθεμιά κίνηση για την σωτηρία της ΑΕΚ σε άμεση σχέση με κάθε άλλη. Λάθος και να τις βλέπεις ξεκομμένες. Κράτα σημειώσεις. Ειδικά ποιος μιλά και τι οργανώνει μ' αυτά που λέει και ειδικά μ' αυτά που γράφει.

Πάμε ξανά απ' την αρχή, λοιπόν. Θέλεις αδελφέ μου ανώνυμε Αεκτζή να ασχοληθείς με τη οικονομική κατρακύλα της ΑΕΚ; Την πραγματική οικονομική σφαγή της ΑΕΚ; Γελάστηκες. Και δε δικαιούσαι να δηλώνεις απορημένος. Εδώ και καιρό φτιάχνουν κλίμα. Ήδη έπρεπε κάτι να ψυλλιαστείς, όταν, μετά την αποχώρηση του «αυτοκράτορα» έφεραν έναν πρώην προπονητή με εγγυημένη αγωνιστική αποτυχία, μόνο και μόνο γιατί ήξεραν ότι θα ασχολιέσαι μαζί του και όχι με την ΑΕΚ, θα υπερασπίζεσαι αυτόν και όχι την ΑΕΚ κτλ.

Τώρα, κάτσε, αντί να γράφεις, αντί να αναλύεις και χάψε όλους αυτούς που αναπαράγουν, αν δεν παράγουν, ότι μεταδίδουν οι «ασύρματοι» της ΠΑΕ ΑΕΚ: «Άστε μας να κάνουμε τη δουλειά μας», λένε και δεν αφήνουν περιθώρια για εξηγήσεις. Ζητάνε πρώτα να πυροβολούν και μετά να ρωτούν. Ήδη πραγματικότητα... αλλού, εκεί που κατασκευάζεται το αύριο της ΠΑΕ ΑΕΚ.

Όταν διαβάζεις αδελφέ μου ανώνυμε Αεκτζή «τα χρέη», «το άνοιγμα», να σκέφτεσαι το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, για να εξηγείς και την επιδίωξη και τον τρόπο που αυτή επιχειρείται να περάσει στις συνειδήσεις. Να μην ξεχνάς, δηλαδή, ότι αυτό που ονομάζουν «αρρώστια», «οικονομική κρίση» πάει μαζί με το νοιάξιμο για το μαγαζάκι τους. Ότι πάνε πάντα μαζί και ο αστυφύλαξ και ο χωροφύλαξ. Έτσι, που στο τέλος να παραμένει άγνωστος ο κερδοσκοπικός χαρακτήρας του σημερινού ποδοσφαίρου, χαμένος πίσω από προσδιορισμένες μόνο ως ατομικές ευθύνες του κάθε Ψωμιάδη και του κάθε Ντέμη.

Ε, λοιπόν αδελφέ μου ανώνυμε Αεκτζή, μην ψαρώνεις! Συνέχισε τώρα με μεγαλύτερη επιμονή. Στο φως της μέρας, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στον πάγκο του εμπορικού, στη γειτονιά, στο σχολείο, να αναλύεις, να οργανώνεις το υποκείμενο που ανταποκρίνεται στην ανάγκη ανατροπής του επαγγελματικού ποδοσφαίρου που σαπίζει, αλλά δεν γκρεμίζεται, αν εσύ δεν γκρεμίσεις την εξουσία των ΠΑΕ. Στο φως της μέρας! Επιμένω σ' αυτό. Με καθαρό πρόσωπο. Και σ' αυτό επιμένω.

Σχόλια