Μέχρι η ανατροπή να γίνει πράξη

Αν η ΑΕΚ είχε ανθρώπινη μορφή θα ήταν μια γυναίκα, από τους ωραιότερους ανθρώπους που έχετε συναντήσει. Θα είχε περάσει τα ογδόντα και το πρόσωπό της θα ήταν πανέμορφο. Θα ήταν τώρα πιο ενδιαφέρον κι απ' το πρόσωπο που κάποιοι από εσάς περιεργάζεστε στις κιτρινισμένες φωτογραφίες της νιότης της. Με την ομορφιά που χαρίζει η ανεξαρτησία και η καλοσύνη που έπεται αυτής όταν την πετύχεις. Αν αναρωτιέστε για το μυστικό της πλούσιας εσωτερικής της ζωής, η απάντηση θα είναι η ίδιο πάντα: «Ποτέ και για τίποτα δε δέχτηκε να χάσει την ελευθερία της.»

Μια ΑΕΚ, ατομική ιδιοκτησία είναι μια σκλαβωμένη ΑΕΚ, μια ΑΕΚ πεδίο επιχειρηματικής δράσης, είναι μια σκλαβωμένη ΑΕΚ. Αν ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι θεωρείται σοφός, μοναδι­κός ανθρωπογνώστης και άγιος της Ορθοδοξίας είναι κυρίως γιατί τόλμησε να κατέβει όχι μόνο στα υπόγεια του υποσυνείδητου των ηρώων του, αλλά στα ακόμα πιο σκοτεινά και φοβερά υπόγεια της ελευθερίας των ηρώων του. Για να υπάρξει το Καλό, συμπεραίνει, πρέπει να είναι ελεύθερο Καλό. Για να υπάρξει τέτοιο Καλό, πρέπει, να υπάρξει και ελεύθερο Κακό. Όπως ο Ρασκόλνικοφ δε πιστεύει πως μπορεί να επιλέξει τον Θεό, αν δεν του επιτραπεί ακόμα και το έγκλημα, ακόμα και ο φόνος, έτσι κι εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορούν οι οπαδοί μιας ομάδας να είναι ικανοποιημένοι από τις επιτυχίες μιας επιχείρησης που έχει το όνομα της αγαπημένης τους ομάδας, αρνούμενοι να πάρουν τις τύχες του συλλόγου στα χέρια τους, φοβισμένοι μπροστά στην ενδεχόμενη αποτυχία, δηλοί μπροστά στην πιθανότητα ενός δικού τους εγκληματικού λάθους, υποταγμένοι μπροστά στην ασφάλεια που τους προσφέρει ο χ΄ ψ΄ επιχειρηματίας. Μα αν αποκλίσεις κάθε ενδεχόμενη αποτυχίας τη νόημα έχει η επιτυχία. Αν δεν γνωρίσεις το κακό, πώς θα διακρίνεις το καλό.

Μέχρι η ανατροπή που θα απαλλάξει την ΑΕΚ και ολόκληρο τον αθλητισμό από την παρασιτική δράση των επιχειρηματιών, να γίνει πράξη, η δίψα των πολλών θα είναι χρυσάφι για τους λίγους, οι ποδοσφαιριστές θα λογίζονται προϊόντα ταυτόσημα με τα άλογα του ιπποδρόμου και βεβαίως κερδοφόρα. Μέχρι η ανατροπή να γίνει πράξη, διάφοροι θα παριστάνουν τους «αλά καρτ επαναστάτες, πολέμιους του κατεστημένου».

Όλα είναι θέμα εκπαίδευσης. Που με τη σειρά της είναι θέμα οικονομικής βάσης. Το σκυλάκι δε θα περιμένει το κόκαλο (που εκπαιδεύτηκε να περιμένει) όταν δε θα υπάρχει ιδιοκτήτης του κόκαλου και του σκύλου. Το ζώο θα ψάξει να βρει την τροφή του χωρίς να κάνει κωλοτούμπες. Θα αναπτύξει κάποιο άλλο εξαρτημένο ανακλαστικό, αλλά κωλοτούμπες δε θα κάνει. Έτσι και ο νομοταγής φίλαθλος. Θα περνάει από την είσοδο της θύρας του αγκαλιά με το παιδί του, χωρίς να διαμαρτύρεται που δεν τον αφήνουν να πληρώσει, όταν θα έχει καταργηθεί η εταιρεία ιδιοκτήτης της ΑΕΚ που τον έχει εκπαιδεύσει να πιστεύει ότι είναι δικαίωμα της εταιρείας να εισπράττει από παιδάκια και αναπήρους.