Προσπαθούμε να βρούμε την ΑΕΚ που χάσαμε




Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ), θα άξιζε τον χαρακτηρισμό «γραφειοκρατικού τύπου μηχανισμός εξυπηρέτησης των οικονομικών συμφερόντων που λυμαίνονται το ελληνικό ποδόσφαιρο», όπου μια τάξη καθεστωτικών παραγόντων και ένα διοικητικό στρώμα πολιτικά εξαρτώμενων αχυράνθρωπων, οργανωμένοι στα πρότυπα του ελληνικού κρατικομονοπωλιακού κράτους και συχνότατα συγχωνευμένο με αυτό, διοικούν μια υπόδουλη ομοσπονδία και τρέφονται από τον πληθυσμό της. Ποιος είναι ο πληθυσμός της ΕΠΟ; Οι ποδοσφαιριστές! Χωρίς ποδοσφαιριστές δεν υπάρχει ποδόσφαιρο, χωρίς ποδόσφαιρο δεν υπάρχει ΕΠΟ. Η αυθαιρεσία που διέπει τις σχέσεις εξάρτησης σε όλη την κατιούσα της ιεραρχίας εντός της ομοσπονδίας, κάνει γνώρισμα αυτού του μορφώματος τη διαφθορά.

Στην ερώτηση «Γιατί εφόσον οι συγκεκριμένοι θεσμοί ενός επαγγελματικού – κερδοσκοπικού ποδοσφαίρου δημιουργούν τόσες κραυγαλέες και άρρωστες καταστάσεις, το όλο σύστημα δεν καταρρέει;» Η απάντηση είναι απλή. Γιατί έχει δημιουργήσει ένα μηχανισμό που πουλάει ελπίδα στους οπαδούς, ποντάροντας στην ματαιοδοξία και την μισαλλοδοξία που έτσι κι αλλιώς εμπεριέχονται στον χαρακτήρα τους. Εκμεταλλεύεται δηλαδή τα δικά μας ελαττώματα για να αναπαράγεται.

Και κάπως έτσι, μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, εμείς οι οπαδοί της ΑΕΚ, τα πειραματόζωα του σύγχρονου ελληνικοί ποδοσφαίρου, κλεισμένοι στα καταφύγιά μας, προσπαθούμε να βρούμε την ΑΕΚ που χάσαμε.

Σχόλια