Δεν ξέρω πόσοι πραγματικά κατανοούν τι σημαίνει εμπορευματοποίηση
μιας κατάστασης. Δεν ξέρω πόσοι αντιλαμβάνονται ότι εμπορευματοποίηση της υγείας
σημαίνει ότι αν έχεις λεφτά επιλέγεις τις υπηρεσίες υγείας που σε καλύπτουν κι
αν δεν έχεις ψάχνεις για γραφείο τελετών. Δεν ξέρω πόσοι αντιλαμβάνονται ότι
εμπορευματοποίηση της παιδείας σημαίνει ότι αν έχεις λεφτά θα πας το παιδί σου
στο καλύτερο σχολειό, αν δεν έχεις θα συμβιβαστείς με ένα κάθε χρόνο και πιο
υποβιβασμένο δημόσιο σχολείο προετοιμασίας φτηνού εργατικού δυναμικού για τα
καλά μας τα αφεντικά.
Ας μείνουμε όμως στο χώρο του αθλητισμού και πιο
συγκεκριμένα στο χώρο του ποδοσφαίρου. Τι σημαίνει εμπορευματοποιημένο, δηλαδή κερδοσκοπικό,
δηλαδή ένα οικοδόμημα διεξαγωγής αγώνων ποδοσφαίρου με σκοπό τη δημιουργία
κέρδους για κάποιους;
Μπορούμε να γράψουμε και να πούμε πολλά πράγματα, ας
μείνουμε όμως σε αυτή την ιστορία που ξεθάβεται σιγά, σιγά με την περίφημη
ευρωπαϊκή λίγκα. Να μαζευτούν δηλαδή οι 20 πιο ισχυρές ομάδες της Ευρώπης να
παρακάμψουν την ΟΥΕΦΑ και να δημιουργήσουν ένα δικό τους κλειστό πρωτάθλημα, με
τα έσοδα όλα δικά τους.
Αυτός είναι ο δρόμος της εμπορευματοποίησης του ποδοσφαίρου,
ένας δρόμος που εφάρμοσαν πρώτοι οι δάσκαλοι του «Όλα είναι εμπόρευμα» «φίλοι»
και παραδοσιακοί μας «σύμμαχοι», αμερικανοί, με τη δημιουργία του περίφημου NBA. Αυτός είναι ο δρόμος των
«εξέλιξης» έτσι όπως την εννοούν οι οπαδοί του κάθε… Στουρνάρα. Αυτός είναι ο
δρόμος που επιβάλει η ελεύθερα σκλαβωμένη στους μεγαλοκαρχαρίες αγορά. Αυτός
είναι ο δρόμος των εμπόρων, των χορηγών, των διαφημιστών.
Για σκεφτείτε τώρα της συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης. Μιλάμε
για ένα εμπορικό προϊών με τέτοιο εμπορικό εκτόπισμα που θα σκεπάσει και θα αποστειρώσει
από έσοδα οτιδήποτε άλλο υπάρχει. Ποια Πριμέρα θα λειτουργήσει χωρίς
Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, και Ατλέτικο; Για ποια Πρέμιερ Λινγκ θα μιλάμε χωρίς τις δυο
Μάντσεστερ, την Άρσεναλ, την Τσέλσι και την Λίβερπουλ; Το ίδιο ισχύει για όλα
τα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Τα ήδη μειωμένα έσοδα για τα περισσότερα
πρωταθλήματα θα γίνουν μηδενικά και όπως είναι γνωστό στον μαγικό κόσμο του
καπιταλισμού ότι δεν έχει χορηγό δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Η εξίσωση προκαλεί τρόμο: η δημιουργία κλιστείς
ευρωπαϊκής Λίγκας στην ουσία σημαίνει κατάργηση των εθνικών πρωταθλημάτων.
Κατάργηση ή στην καλύτερη περίπτωση υποτίμηση των εθνικών πρωταθλημάτων
σημαίνει υποτίμηση όλων των κατηγοριών διεξαγωγής των εθνικών πρωταθλημάτων,
μέχρι τη βάση, μέχρι εκεί που γίνεται η πρωτογενής παραγωγή ποδοσφαιριστών, μέχρι
εκεί δηλαδή που ήδη από της καλές εποχές η συνθήκες ήταν αντίξοες. Νομίζω ότι
καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Γι αυτό τους έχει πιάσει ο πόνος για τις ακαδημίες
γιατί ξέρουν ότι σε λίγο δεν θα υπάρχουν ποδοσφαιρικοί υπάλληλοι για τις ποδοσφαιρικές
εταιρείες τους, άρα θα πρέπει να τους δημιουργήσουν μόνοι τους. Πέρα από όλα τα
άλλα, σκεφτείτε μόνο αυτό: σε τι βαθμό συρρικνώνεται η ενασχόληση των νέων ανθρώπων
με το ποδόσφαιρο. Είπαμε αυτός είναι ο δρόμος τους, δεν έχουν ανάγκη από αθλητές,
μόνο λίγους και εκλεκτούς. Από πελάτες έχουν ανάγκη!
Να σας πω και κάτι άλλο τώρα που το έφερε η κουβέντα; Ξέρετε
τι αποδεικνύουν όλα αυτά; Το πρόβλημα τελικά δεν είναι ο εκάστοτε τοπικός δερβέναγας,
τώρα ο Μαρινάκης, πριν ο Κόκκαλης, πιο πριν ο Βαρδινογιάννης κτλ. αλλά οι «λογικές»
που δεσμεύουν το ποδόσφαιρο στο κυνήγι του κέρδους, στο σύνολό τους. Δηλαδή, ο
ανταγωνισμός των μονοπωλίων της βιομηχανίας του ποδοσφαίρου, που φτάνει στο ως
εδώ και μη παρέκει. Και που για να μη λυθεί με θύμα το ίδιο το ποδόσφαιρο,
πρέπει να βρει απέναντι κάτι πραγματικά λαϊκό, μαζικό και ισχυρό!
Σχόλια