Εμένα θα μου
επιτρέψετε να πω αυτά που πρέπει. Όπως σε άλλους κλάδους και οι εργαζόμενοι
στον αθλητισμό βιώνουν και θα συνεχίσουν να βιώνουν ένα εργασιακό μεσαίωνα. Με
«κουρέματα» μισθών, ελαστικές σχέσεις εργασίας, τσεκούρωμα εργατικών
δικαιωμάτων, αβέβαιο «αύριο». Α! για όσους χρειάζονται ιδιαίτερη ανάλυση, οι
εργαζόμενοι στην ερασιτεχνική ΑΕΚ είναι εργαζόμενοι στον αθλητισμό. Τα προβλήματα
στην ερασιτεχνική ΑΕΚ από το 2010 γεωμετρικά μεγεθύνονται. Το αμέσως προσεχές
διάστημα και με αφορμή τα άσχημα οικονομικά των ομοσπονδιών και τις συνεχώς
μειούμενες επιχορηγήσεις οι εργαζόμενοι στην Μάνα ΑΕΚ θα έρθουν αντιμέτωποι με
το φάσμα των απολύσεων, τις μειώσεις μισθών, την επιβολή εκ περιτροπής εργασίας
κλπ. Τα δεδουλευμένα που οφείλονται θα συνεχίσουν να οφείλονται και η επόμενη
μέρα, παρά τους γνωστούς πανηγυρισμούς θα δείχνει ακόμα χειρότερη και για τους
εργαζόμενους και για την υπαρκτή ερασιτεχνική ΑΕΚ.
Από σήμερα κιόλας
σημαία θα γίνουν οι περικοπές που θα οδηγήσουν τους εργαζόμενους και τους
αθλητές στα τμήματα της ΑΕΚ ακόμα πιο βαθειά στην απόγνωση. Η πικρή αλήθεια
είναι ότι κάποιοι τους μετατρέπουν σε σύγχρονους σκλάβους, τους οδηγούν στην
πλήρη εξαθλίωση, επενδύοντας στην άγνοια τους. Η αιτία της υφιστάμενης κατάστασης
βρίσκεται στις λογικές που έχουν εφαρμόσει οι εκάστοτε διοικήσεις της
ερασιτεχνικής ΑΕΚ που δυστυχώς είχαν ως στόχο τη μετατροπή του ερασιτεχνικού αθλητισμού
σε εμπόρευμα.
Το γεγονός ότι μετά
από όλη αυτή την τεραστίων διαστάσεων επικοινωνιακή και όχι μόνο κινητοποίηση,
στις επικείμενες εκλογές πήγαν να ψηφίσουν 50 μέλη της ερασιτεχνικής ΑΕΚ
λιγότεροι από την προηγούμενη εκλογική διαδικασία, αριθμός τεράστιος αν
αναλογιστούμε ότι μιλάμε για ένα εκλογικό σώμα 500 ανθρώπων, σημαίνει ότι
υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός οπαδών της ΑΕΚ που ψάχνει να βρει την διέξοδο να
φωνάξει, που διεκδικεί το δικαίωμα να αρθρώσει έναν διαφορετικό από της
επιταγές της νέας τάξης εξουσίας, λόγο.
Πρέπει κάποτε να γράψουμε εγκώμια για τα αδέλφια που ορθώνουν μπροστά στα μούτρα της εξουσίας, τη γνώμη τους. Σ' αυτούς θα οφείλουμε ότι πιο ιερό θα μας συμβεί.
Εγκώμια για την άποψη,
όταν προσπαθεί να ξεφύγει και να συναντήσει τη σιωπή, τη στιγμή που ο κόσμος,
όπως λέει ο κύριος Βίκτορας Φουξ, επιλέγει αυτό που τρώει, αλλά όχι αυτό που
ακούει, έχει μια ακόρεστη επιθυμία για τη λήψη συνεχών παραμυθιών, τα οποία
καταβροχθίζει, όπως ένα αυτοκίνητο τη βενζίνη.
Εγκώμια της σιωπής της
δικής σου γνώμης.
Σχόλια