AEK LIVE: Στη Φιλαδέλφεια, στης Α.Ε.Κ τη γωνία...
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ, ΣΤΑ ΣΤΕΝΑ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ, ΣΤΗΛΕΣ 14:43
Στο πλάι της κι απόψε, με την αγάπη μας για εκείνη να σκεπάζει τα πάντα, ακόμα κι αυτό το σκοτάδι της νύχτας να το κάνει λαμπερό. Ήλιος άσβηστος η λατρεία μας για την Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως και αχτίδες του τα χτυποκάρδια μας. Αγναντεύοντας από τη γέφυρα του Γαλατά την Πόλη της Α.Ε.Κ. , την παντοτινά δική μας Βασιλεύουσα. Θεοφύλαχτες και ευλογημένες Πόλη και ομάδα, το καμάρι της Βασιλεύουσας, η μετουσίωση του καημού της προσφυγιάς, της λυτρωτικής αναγέννησης, της περήφανης αντίστασης. Στα βήματά της ακολουθούμε, με φυλαχτό τον Βυζαντινό Δικέφαλο αετό πορευόμαστε, αιώνιο σύμβολο της χιλιόχρονης αυτοκρατορίας και της Ορθοδοξίας, στο μέρος της καρδιάς μέσα στα ένδοξα χρώματα του κίτρινου και του μαύρου. Φτερούγισε και σήμερα προς τις νίκες.. Από τη Νέα Φιλαδέλφεια μέχρι το Λαγκαδά και από το Κιλκίς εως το Ρέντη. Με τα αδέλφια μας στην εξέδρα να υπογράφουν με την παρουσία τους όχι μία, αλλά αμέτρητες "αδειοδοτήσεις", όχι σαν κι αυτή που περιμένουμε από τους χαρτογιακάδες των τάχα υψηλών κλιμακίων της Ευρώπης την ερχόμενη εβδομάδα, αλλά αυτές της συνεχούς και αδιάλειπτης στήριξης, ακούραστης προσφοράς και κατάθεσης συναισθημάτων στον μέγιστο βαθμό. Για αυτό η ιδέα και η υπόσταση της Ένωσης όχι μόνο θα συνεχίσει να υπάρχει αλλά σύντομα θα μεγαλουργήσει, γιατί μπορεί να είμαστε φτωχοί από χρήματα, αλλά είμαστε πάμπλουτοι από τα συναισθήματα που νιώθουμε όταν βλέπουμε, ακούμε ή σκεφτόμαστε την πλανεύτρα Ένωση, την αυτοκράτειρα των αισθήσεών μας που, όπως λέει και ο Ρομέο κοντρολάρει με τρόπο μοναδικό και μαεστρικό την καθημερινότητά μας..
ΑΕΚάρα πρωταθλήτρια, μόνιμη στον δικό μας κιτρινόμαυρο κόσμο, πρόσθεσε απόψε και τυπικά άλλο ένα τρόπαιο, "αντρίκειο" αν και το τμήμα που το κατέκτησε αποτελείται από γυναίκες. Κοπέλες μάχιμες με τσαμπουκά και νοοτροπία νικητών, αήτηττες, έφτασαν στην πηγή και ήπιαν το νέκταρ της νίκης, της επικράτησης, της καταξίωσης. Θέτοντας τις βάσεις για νέους τίτλους τα επόμενα χρόνια που έρχονται, για να έχει νόημα η φετινή προσπάθεια όλης της ομάδας, της διοίκησης και του κόσμου που ήταν πάντα εκεί. Ένα μεγάλο "ευχαριστώ" σε όλα τα άτομα που άμεσα ή έμμεσα βοήθησαν και έβαλαν ένα λιθαράκι ή έναν μεγάλο βράχο για να στηθεί ο θρόνος της πρωταθλήτριας Ένωσης. Θρόνος που χτιζόταν από καιρό πότε στον Άγιο Δημήτριο, στο Νέο Ηράκλειο, στη Φιλαδέλφεια μα και όπου αλλού αγωνιζόταν το τμήμα αυτό. Δεν καταλαβαίνουμε τίποτα, δε σταματάμε πουθενά , τίτλοι θα έρθουν και για τα υπόλοιπα τμήματα όσο είμαστε ενωμένοι κάτω από την ίδια "σκέπη" , τα φτερά του Δικέφαλου αετού μας.
Παύση...Το μυαλό συνεπαρμένο ταξιδεύει...Εικόνες γεμίζουν τη σκέψη..Η θρυλική ραβέρσα στο στάδιο το 1968, η ανάποδη κεφαλιά του "Βασιλομπίλαρου" με τη Σπαρτάκ στη Φιλαδέλφεια, το κλειστό των Λιοσίων να σείεται από τον λαό μας στο "final 4" του ευρωπαικού κυπέλλου στο βόλευ ανδρών, ο Ενωσίτης Πόντιος ηλικιωμένος πρόσφυγας από την Αμάσεια δακρυσμένος να ακούει στο ραδιόφωνο την αγαπημένη του Α.Ε.Κ. και στην ερώτηση "τι ομάδα είσαι" να απαντάει με τιμή και περηφάνεια: "Κωνσταντινούπολη"! Το σουτ στην εκπνοή του Χριστόφορου μέσα στη Θεσσαλονίκη και η επιστροφή με την κούπα του πρωταθλητή στην κιτρινόμαυρη Εθνική οδό μέχρι τη λεωφόρο Δεκελείας. Ο άγνωστος αδελφός μας που την Κυριακή θα πάρει τον ηλεκτρικό από το σταθμό του Πειραιά όταν θα παίζει εκείνη και φτάνοντας κοντά στα καμίνια (ένα είναι το Φάληρο) να στρέψει το βλέμμα προς την εκκλησία της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, γυρνώντας περιφρονητικά την πλάτη στην πλευρά των "βολεμένων". Τα μικρά παιδάκια που φοράνε στις ακαδημίες περήφανα την κιτρινόμαυρη φανέλα και αποτελούν τη "μαγιά" της επόμενης γενιάς των Ενωσιτών. Τη Σκεπαστή να πάλλεται στους ρυθμούς της...Τους ΑΕΚτζήδες από κάθε άκρη της Ελλάδας να ετοιμάζονται να κάνουν άλλο ένα ταξίδι για χατήρι της. Τα αδέλφια μας της Κέρκυρας αύριο να βάζουν το πρώτο γκολ μα και όσα χρειαστεί για να νικήσουμε...Πόσα θα μπορούσα να γράψω ακόμα, σελίδες ατέλειωτες για το μεγαλείο της. Για όσα ζήσαμε και για όσα, πρώτα Ο Θεός, θα ζήσουμε στο μέλλον, γιατί ευκολότερο είναι να μετρήσουμε με ένα κουταλάκι του γλυκού πόσο νερό έχει ο Βόσπορος από το να σκεφτούμε το αύριο δίχως την Α.Ε.Κ. μας. Και "αύριο" δίχως Α.Ε.Κ. απλά δεν θα ξημερώσει ποτέ...Τα καλύτερα έρχονται όμως και θα τα ζήσουμε όλοι δίπλα της!
Στη Φιλαδέλφεια, στης Α.Ε.Κ. τη γωνία...
Νικόλας Καρυστινός , aek-live.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ, ΣΤΑ ΣΤΕΝΑ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ, ΣΤΗΛΕΣ 14:43
ΑΕΚάρα πρωταθλήτρια, μόνιμη στον δικό μας κιτρινόμαυρο κόσμο, πρόσθεσε απόψε και τυπικά άλλο ένα τρόπαιο, "αντρίκειο" αν και το τμήμα που το κατέκτησε αποτελείται από γυναίκες. Κοπέλες μάχιμες με τσαμπουκά και νοοτροπία νικητών, αήτηττες, έφτασαν στην πηγή και ήπιαν το νέκταρ της νίκης, της επικράτησης, της καταξίωσης. Θέτοντας τις βάσεις για νέους τίτλους τα επόμενα χρόνια που έρχονται, για να έχει νόημα η φετινή προσπάθεια όλης της ομάδας, της διοίκησης και του κόσμου που ήταν πάντα εκεί. Ένα μεγάλο "ευχαριστώ" σε όλα τα άτομα που άμεσα ή έμμεσα βοήθησαν και έβαλαν ένα λιθαράκι ή έναν μεγάλο βράχο για να στηθεί ο θρόνος της πρωταθλήτριας Ένωσης. Θρόνος που χτιζόταν από καιρό πότε στον Άγιο Δημήτριο, στο Νέο Ηράκλειο, στη Φιλαδέλφεια μα και όπου αλλού αγωνιζόταν το τμήμα αυτό. Δεν καταλαβαίνουμε τίποτα, δε σταματάμε πουθενά , τίτλοι θα έρθουν και για τα υπόλοιπα τμήματα όσο είμαστε ενωμένοι κάτω από την ίδια "σκέπη" , τα φτερά του Δικέφαλου αετού μας.
Παύση...Το μυαλό συνεπαρμένο ταξιδεύει...Εικόνες γεμίζουν τη σκέψη..Η θρυλική ραβέρσα στο στάδιο το 1968, η ανάποδη κεφαλιά του "Βασιλομπίλαρου" με τη Σπαρτάκ στη Φιλαδέλφεια, το κλειστό των Λιοσίων να σείεται από τον λαό μας στο "final 4" του ευρωπαικού κυπέλλου στο βόλευ ανδρών, ο Ενωσίτης Πόντιος ηλικιωμένος πρόσφυγας από την Αμάσεια δακρυσμένος να ακούει στο ραδιόφωνο την αγαπημένη του Α.Ε.Κ. και στην ερώτηση "τι ομάδα είσαι" να απαντάει με τιμή και περηφάνεια: "Κωνσταντινούπολη"! Το σουτ στην εκπνοή του Χριστόφορου μέσα στη Θεσσαλονίκη και η επιστροφή με την κούπα του πρωταθλητή στην κιτρινόμαυρη Εθνική οδό μέχρι τη λεωφόρο Δεκελείας. Ο άγνωστος αδελφός μας που την Κυριακή θα πάρει τον ηλεκτρικό από το σταθμό του Πειραιά όταν θα παίζει εκείνη και φτάνοντας κοντά στα καμίνια (ένα είναι το Φάληρο) να στρέψει το βλέμμα προς την εκκλησία της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, γυρνώντας περιφρονητικά την πλάτη στην πλευρά των "βολεμένων". Τα μικρά παιδάκια που φοράνε στις ακαδημίες περήφανα την κιτρινόμαυρη φανέλα και αποτελούν τη "μαγιά" της επόμενης γενιάς των Ενωσιτών. Τη Σκεπαστή να πάλλεται στους ρυθμούς της...Τους ΑΕΚτζήδες από κάθε άκρη της Ελλάδας να ετοιμάζονται να κάνουν άλλο ένα ταξίδι για χατήρι της. Τα αδέλφια μας της Κέρκυρας αύριο να βάζουν το πρώτο γκολ μα και όσα χρειαστεί για να νικήσουμε...Πόσα θα μπορούσα να γράψω ακόμα, σελίδες ατέλειωτες για το μεγαλείο της. Για όσα ζήσαμε και για όσα, πρώτα Ο Θεός, θα ζήσουμε στο μέλλον, γιατί ευκολότερο είναι να μετρήσουμε με ένα κουταλάκι του γλυκού πόσο νερό έχει ο Βόσπορος από το να σκεφτούμε το αύριο δίχως την Α.Ε.Κ. μας. Και "αύριο" δίχως Α.Ε.Κ. απλά δεν θα ξημερώσει ποτέ...Τα καλύτερα έρχονται όμως και θα τα ζήσουμε όλοι δίπλα της!
Στη Φιλαδέλφεια, στης Α.Ε.Κ. τη γωνία...
Νικόλας Καρυστινός , aek-live.gr
Σχόλια